Ağaçların sesine, hikayesine ve ruhuna yer veren Hermann Hesse, Ağaçlar kitabında okuyucuyu doğaya davet eder. Ağaçlar kitabından sonra gördüğün her bir ağaç daha anlamlı ve canlı gelmeye başlar gözüne çünkü Hesse şöyle der:
'Üzgün olduğumuzda ve hayata katlanamadığımızda bir ağaç şöyle konuşabilir bizimle: Sus! Bak bana! Yaşamak kolay değil, yaşamak zor değil. Bunlar çocuksu düşünceler. Bırak konuşsun içindeki Tanrı, o zaman susacaklar. Yolun seni anandan ve yurdundan uzaklaştırdığı için endişelisin. Ama attığın her adım, her yeni gün seni anana yaklaştırır. Orası ya da şurası değildir yurdun. Yurt ya içindedir ya da hiçbir yerde.'