Çocukken araba camlarında yazan 'O Şimdi Asker!' yazısına bakarken bir gün benim de asker olacağımı ama o günlere daha çok olduğunu içimden geçirirdim. Zaman öyle bir hızla geçmişti ki kendimi askerliğimi yapacağım yerin yazılı olduğu kağıda bakarken bulmuştum. Sanki öyle bir olasılık yokmuş gibi tahminlerim hep batı illeriydi ancak kağıtta yazanlar kesindi: BİTLİS
Panonun önünde durup şimdi hayatta olmayan her bir askere tek tek bakarsınız. Şimdi yaşasaydı 40 yaşında olacaktı dersiniz ama daha 20'sinde hayata veda etmiştir. Anlarsın ki sen daha hiçbir şeyin farkında olamayacak kadar küçük bir çocukken sen rahat yaşayasın diye hayatlarını feda eden insanlar olmuştur.
Üstelik çarşı izni bile yokken kafa dağıtılabilecek ortam bırakılmamıştır.
Batıda içeri bile sokmak yasakken doğuda 20 tüfekle aynı odada yatıyorsunuz.
Siz daha son bir ayda 50 asker şehit oldu sanın, intihar edenlerle birlikte sayı ne yazık ki 200'ü bulur.
Bu duyumu onlara söylemezsiniz ama son konuşmanız olabileceğini sadece siz biliyorsunuzdur.