Son bir denize dalışınızı ya da sıcak bir banyo keyfinizi düşünün... Suyun içine girince her şey gayet normal ancak birkaç dakika içinde el ve ayaklarımız buruşunca pek de öyle olmuyor.
İnsanlar binlerce yıldır yüzüyor, yani büyük ihtimalle parmaklarımızın buruşması da bu süre boyunca bizimleydi. Peki, neden vücudumuzun yalnızca belli bölgelerinde bu tuhaf olay gerçekleşiyor?
Evrim teorisinin sürekli olarak kanıtladığı gibi, fiziksel formlarımız bizim hayatta kalmamızı ve ürememizi artıracak şekilde evrimleşiyor. Bu olaylar genellikle DNA'mızda oluşan bir mutasyon sonucu ortaya çıkıyor.
Yıllar boyunca bilim insanları, parmaklarımızın suda buruşmasını basit bir ozmoz olayı olarak düşündü. Yani cildimizin dış katmanlarındaki hücreler suyu emerek şişiyordu.
Ancak vücudumuzun diğer kısımlarında bu olayın gerçekleşmediğini fark eden araştırmacılar, açıklamanın yetersiz olduğunu anladılar. Ayrıca sinir hasarı olan bölgelerde buruşma meydana gelmediği gözlendi.
Cildimizin buruşmasının asıl sebebi vazokonstriksiyon adı verilen bir süreç olduğunu artık biliyoruz. Süreçte, cildin altındaki kan damarları daralıyor ve cilt yüzeyindeki deri büzülerek buruşmuş bir görünüm alıyor.
Yani cildimiz suyla şişmek yerine, aslında kan damarlarımızın sıkışması nedeniyle buruşuyor!
Vücudumuzun herhangi bir değişikliği boşuna yapmadığını biliyoruz, peki parmaklarımız neden suda buruşuyor? Cevap: Tutunma ve kavrama yeteneğimizi artırmak için!
Buruşma, ellerimizin ve ayaklarımızın suyun içinde daha iyi tutunmasını sağlıyor. Tıpkı araba lastiklerindeki kanalların suyu yönlendirmesi gibi, buruşan parmaklarımız da suyu kavrama yüzeylerimizden uzaklaştırarak daha iyi bir tutuş sağlıyor.
İlk insanlar, nehirde çıplak elleriyle balık tutmaya çalışırken parmakları düzken avlarını yakalayamıyordu. Ancak birkaç dakika sonra parmaklar buruşmaya başladığında, bu ekstra yüzey alanı ve tutuş gücü sayesinde avlarını daha kolay yakalayabiliyorlardı.
Suyla temas eden ıslak bir cismi buruşmuş ellerle kavramak, düz ve ıslak ellerle kavramaktan çok daha kolaydır.
İşlevsel adaptasyon, sadece ellerimizde ve ayaklarımızda bulunur çünkü eski atalarımız hem ellerini hem de ayaklarını kavrama ve tutma görevlerinde kullanıyordu.