Eğlenmek herkesin hakkı. Ancak dünden bugüne o kadar farklı eğlence unsurları yaratmışız ki, bazıları gerçekten de dudak uçuklatıyor. Kimisi yasaklandı, kimisi kendiliğinden bitti, kimisi de hala devam ediyor. Gerçek olan şu ki, eğlence anlayışı konusunda hiç sınırımız yok.
90'ların sonuna doğru çıkan bu modanın mantığı nedir bilmiyoruz ama çok büyük ihtimalle para saçmak maliyetli olduğu için geliştirilmiş bir yöntemdi. Şimdi yasak tabii böyle şeyler.
Sebebini bilen buyursun gelsin bize de anlatsın. Dünyanın hiçbir yerinde herhalde böyle bir eğlence anlayışı yok ve olmayacak. Bu da geçmişte kalan bir taverna eğlencesi. Tabii ki garsona ceketin ederinden çok daha fazla bir bahşiş bırakılıyordu.
Iyyyyyy... Şunu yapan insana deseler ki 'Sana 1 trilyon vercem ama kokulu ayakkabıdan içki içeceksin'. Çok ne söylüyorum ki 'Yürü git lan' diyecektir. Lakin ki hiçbir zorlama olmadan, üstüne para verip yapan insanlar işte böyle gazetelere çıktılar.
Şimdi bu adet aslında Yunanlıların diye düşünüyor olabilirsiniz. Yıllar önce adamlar bizdeki tabak israfını görünce 'Yoo bizim hiç öyle bir adetimiz yok' dediler. Günahları boynuna, bilemiyoruz. Kimden gelirse gelsin şunun eğlenmekle olan ilgisi çözen de beri gelsin.
Çünkü bir kartonu nerde görseniz tanırsınız, haksız mıyım? Bu demek olmuyor ki dansöz çıkınca sevinmeyeceğiz, mutlu olmayacağız... İlk başlarda iyiydi, güzeldi de artık biraz şey yani...
Bunun eğlenceli yanını geçersek gayet tehlikeli olduğunu da belirtmek lazım. Ortamda bulunan herhangi bir elektrik kaçağı, köpüklü ıslaklık ile buluşunca ömrünün en güzel dakikalarında aramızdan ayrılanlar oldu. Bi de niye yani?
Vallahi o kadınların aldıkları para helali hoş olsun. Sırf oynamak için belli bir miktarı gözden çıkartan adamlara 'Abi niye böyle yaptın?' diye sormaya pek gerek yok.
Bu enteresanlık da 90'ların sonunda peçete fırlatmaktan, ceket yakmaktan ve tabak kırmaktan tatmin olmayan bireyler tarafından bulundu. 'Yok artık atıyorsunuz' diyen Google Bey'e sorabilir. Geçti bitti artık çok şükür...
Delirmişlikle rahatlamak arasında çok ince bir çizgi var. Bu arkadaşlar da o çizginin üstünde raks eden kitlenin sadece bir bölümü. İnsan özenmiyor değil ancak bu nasıl bir motivasyon, anlamak mümkün değil.
Artık dünyanın çivisinin çıktığına dair en iyi örneklerden biri de herhalde bu. Hangi eğlence anlayışı bir canlıya zarar vermek üzerine kurulu olabilir? Hangi şuurunu kaybetmiş beyin böyle bir şeyi eğlence haline getirebilir? Nasıl bir taleptir ki sormadan, sorgulamadan ve utanmadan bir mekanda uygulanabilir? Sağolsunlar, yetkililer gelen tepkilerden sonra 'menüden' balıklı nargileyi çıkartmış. Akıl, fikir...
Genelde oyun oynarken, ön plana çıkması gereken bölgeye çeşitli aksesuarlar takılır. Örnek: Şakira kemeri. Ancak sadece bizim eğlence anlayışımızda bu istisna yerle yeksan olabiliyor. Buyrun size fotoğraftaki abi...
Şimdi bununla ilgili şöyle bir durum var: Çiğ köftenin kıvamını kontrol etmek için köfte tavana atılır. Yapışıyorsa kıvamı tamamdır. Bakın bunun binbir türlü başka yolu yordamı var. Hadi bi tanesi attın, yapıştı. Niye arkasından kar topu atar gibi üç dört tane daha atıyorsun sevgili kardeşim? Olmaz olsun böyle eğlence!
Bunun hiçbir açıklaması ve mantığı yok. Sırf birileri eğleniyor diye başka birileri de ölmek zorunda değil. Olmasın, oldurulmasın!
balıklı nargile ne lan Allah belanızı versin!
Samsun'da şu lanet olası silahlar yüzünden her sene en az bir kişi ölüyor. Kimse de düğünde eğlencede silah atana karşı çıkmıyor. Adamın kafasının dibinde atıyor yine tepki yok. Millet olarak nasıl bir kabullenme nasıl bir sürüleşmeye doğru gitmişiz anlamıyorum. İki kilometre ilerdeki ev sahibinin oğlu düğünde atılan silahta öldü. Yine komşusunun düğününde silah atılıyor, kimse de bir şey demiyor. Bu adet kadar zararlı , saçma, maganda ve bir o kadar da kabullenilmiş bir adet görmedim. Yok gerçek silah olmasa bile çıkan o beyin delici ses inanın psikolojiyi bile bozuyor.
Para Saçmak Zaten Bir Görgüsüzlük Onu Geçtim Hadi Tabak Alıp Her Tarafı Porselen Kırığı Yapmak Nasıl Bir Eğlencedir Çözebilmiş Değilim