Hindistan dünyanın en kalabalık ülkesi olmanın yanında sınıflar arası uçurumun en fazla olduğu ülkelerden biri. Sınıf atlamanın ancak ve ancak eğitim ile mümkün olduğu ülkede hükümet eliyle ilköğretimde devrim niteliğinde değişiklikler yapılıyor. Bu değişiklikler nedir ve bundan ders çıkarabilir miyiz, fikir sizin.
Bu rakam Çin'den ülkeyi dünyanın en kalabalık ikinci ülkesi yapıyor.
Sınıflar arası uçurumların aşılması eğitim ile daha mümkün kılınıyor.
Hindistan gibi devasa bir ülkede bölgesel yönetimlere önem veriliyor ve ulusal bazda atılacak adımlara bu şekilde başlanıyor.
Yapılan değişikliklerle öğrencilerin her şeyden önce mutlu olması amaçlanıyor.
Öğrencilere sahip olduklarının ne kadar değerli olduğu öğretiliyor. Bu mutluluğa giden yolda önemli bir adım olarak görülüyor.
Böyle bir girişin ilköğretim çağındaki çocuklar için uygun olacağı düşünülmüş.
Öğrenciler yoga ile birlikte meditasyon da yapıyorlar.
Çünkü sistemin başarısı öğrencilerin yapılanları kabul etmesi ve sahiplenmesi ile ancak mümkün.
Öğrenciler hem okullarında başarılı olmak hem de bir sonraki aşamada daha iyi okullara gidebilmek için bu ağır sınav sisteminden geçmek zorunda.
Kopya çekmek Hindistan'da eğitimin her seviyesinde çok yaygın.
Reformlarla birlikte sınavların da önemli bir kriter olarak sistemde kalacağı bildiriliyor.
Bundan hareketle ikisinin de öğrencilere verilebileceği bir denge formülü yakalanmaya çalışılacak. Bu formülün içinde de en önemli parametre 'mutluluk' olacak.
Reformun içerdiği dersler, okul öncesi çağdan başlayarak öğrenciler 14 yaşına gelene kadar verilecek.
Reformun öncelikli amacı bu derslerle eğitimin kalitesini artırmak ve geleceğe sağlıkla yürüyen genç nesiller ortaya çıkarmak.
Tabiki mutlu olmayı öğretmek çok önemli ancak "Öğrencilere sahip olduklarının ne kadar değerli olduğu öğretiliyor." kısmına takıldım ben. Dünyanın en kötü gelir dağılımına sahip ülkede çocuklara şükretmenin öğretilmesi saçmalık. Bazen insanlar bazı durumlara şükretmeyip, durumu değiştirirlerse ilerde çok daha mutlu olurlar. Çocuklara ise tam tersi öğretiliyor.
Sakın aşağılamayın. Hindistan çok fena matematikçiler çıkartıyor. Srinivasa Ramanujan gibi.
Çok yanlış yapıyorlar. Ne gerek var ağır sınavlara falan. Onun yerine her köye bir üniversite açsınlar böylece hepsi başarılı olur. Kısa vadede hem aileler mutlu hemde çocuklar. Uzun vadede ne olacağını yazmıyorum zaten şu anda yaşıyoruz.