ODTÜ Elektrik-Elektronik Mühendisliği Bölümü'nde akademisyen olan Prof. Dr. Elif Uysal'ın özgeçmişi, geçtiğimiz hafta sosyal medyada viral olmuştu. Girdiği her okuldan birincilikle mezun olan Uysal'ın iş deneyimleri de herkes için oldukça etkileyici. Bu kadar parlak ve genç bir bilim insanı olan Elif Uysal'a ulaşıp merak ettiğimiz soruları yönelttik. Buyurun Prof.Dr. Elif Uysal ile yaptığımız röportaja 👇
Magazinsel bir durum olduğunu düşünerek biraz rahatsız oldum ilk önce. Özellikle CV’deki ekstrem ama çok geride kalmış okul başarılarından dolayı gündem olmak çok hoşuma gitmedi. Ama daha sonra, 1997’de yaptığım mezuniyet konuşması da paylaşıldı, ona yazılan yorumları görünce insanların gerçekten o yıllardan bu zamana bir köprü oluşmuş olduğunu gördüm. İnsanların doğru şeyi takdir ediyor olduğunu düşündüm. Özellikle gençlerin ve sanırım ODTÜ öğrencilerinin beğeni, “hocam olur kendisi, en iyi hocamızdır” gibi yorumlar yazmışlar. Egosundan sıyrılmış biridir demiş birisi. Herhangi biri de çıkıp iyi değildir yazmamış. Eğitimle ilgili bugüne kadar resmi anlamda herhangi bir ödül almadım ama işte bunlar en büyük ödül oldu bana.
Yaptığım işleri ciddiye alarak. Takıntılı ya da mükemmelliyetçi birisi olmadım, hatta hırslı bile sayılmam. Başkalarıyla ilgilenmem mesela, içsel motivasyonla kendi standartlarıma göre iyi bir iş yapmaya çalışırım. Sözünde durmak, sorumluluk önemlidir benim için. Pes etmeme özelliğim var. Sanırım bundan.
Aslında kariyerime de ABD’de başadım. Doktorayı tamamlarken EE alanında en önde gelen ABD üniversitelerinden tenure-track öğretim üyeliği teklifleri almıştım. Tam o sırada ilk çocuğum dünyaya geldiğinden, tenure-track öncesi 2 yılı biraz daha az sorumluluğu olan bir postdoctoral lecturer pozisyonunda geçirmek istedim. Daha sonra öğretim üyeliğine geçtim. Öğretim üyeliğinin ilk yılı içerisinde, NSF’ten prestijli bir araştırma fonu aldım 350 bin dolar tutarında. Amerika’daki akademik kariyer ve sonrasında girişimciliğin iyi gidebileceği görünüyordu. Ama Türkiye’ye dönmek konusunda daha güçlü bir hissim oldu ve döndüm.
Evet, eski eşim Bülent Bıyıkoğlu, son derece iyi bir yazılımcıdır. Daha ODTÜ EE öğrenciliğinden itibaren müzik alanında sinyal işleme konusuna yöneldi, bu alanda dünyanın en iyi yazılım tabanlı ses sentezörlerinden Synthmaster ürününü geliştirdi. Türk Marşı’na atıf yapan KV331 ismini verdiği şirketini Ankara’da kurarak Türkiye’den dünyaya müzik yazılımı ihraç ediyor yıllardır. Yurt içinde müşterisi yok denecek kadar az. Hayatımda tanıdığım günde en çok saat çalışan, dürüst ve ülkesine bağlı insan. Büyük oğlumuz 2021’de TED Ankara Koleji’ni birincilikle bitirerek ve üniversite sınavlarının ikinci aşamasında tüm soruları doğru yanıtlayarak, sayısal puanda Türkiye 23. Sü oldu. O yıl en yüksek puan ile ODTÜ EE’ye giren öğrenci oldu, şimdi 4. Sınıfta. O da benim gibi haberleşme alanında kendini geliştiriyor. Küçük oğlumuz da TED Ankara Koleji’nde Bilim İnsanı Yetiştirme Programı’nda. Bülent ve ben de aynı okulda bu programa belki ilham olmuş olan A-1 sınıfı öğrencileriydik 1993’te.
Küçüklüğümde Dans koreografı olmak isterdim. Bunun dışında film yönetmeni veya yazar/şair olmak isteyebilirdim.
Türkiye’deki akademik hayatta ders verme yükü ABD’dekinin en az iki katı olduğundan araştırma yapabilmek için sosyal hayattan büyük ölçüde feragat etmek durumunda kaldım. Kültürel etkinliklere, okumaya, spor yapmaya, tatile, okumaya nispeten az zaman ayırabildim.
Yüzlerce öğrencim ve iki oğlum sayesinde Z kuşağını biraz tanıma fırsatı buldum. Onları samimi buluyorum. Biz X kuşağı kadar itaatkar ve körü körüne çalışkan olmaktansa emeklerini değer verdikleri şeylere veriyorlar. Bağlanmacı değiller, bence daha hoşgörülü ve açık fikirliler. Ben onlarla çok iyi anlaşıyorum ve sosyal medyada beni takdir etmeleri beni inanılmaz duygulandırdı.
Öğrenilmiş çaresizliklere kulak asmamalarını, bilgiden güç alıp kendilerine güvenerek yapacakları işin peşini bırakmadan ilerlemelerini tavsiye ederim. Medyatik olmayı sevmesem de onlara kendi seçimlerim ve hayatımla bir nebze ilham verebiliyorsam, ellerini tutabiliyorsam bunun için değer. Bir de, bu gençlerin, hem yaşıtlarına ileride kendilerinden sonraki kuşaklara, örneğin anne baba olduklarında yetiştirecekleri çocuklara karşı tutarlı davranmalarını öneririm. Kişisel hayatta olduğu kadar toplumdaki düzenin ve başarının hem sosyal hem iş ilişkilerindeki samimiyet, ciddiyet ve tutarlılıkla sağlanacağına inanıyorum. Toplumda etik ve tutarlılık anlamındaki düzen daha iyi oturursa hepimizin kişisel anlamdaki çabaları daha az sürtünme ile karşılaşıp daha etkin olabilecek.
İçeriğe tıklayınca uzun zamandır hasret kaldığımız bir "aydınlık" beliriyor ekranda.
Atatürk olsa, alnından öperdi bu kızımızı. İşte benim dilediğim, çevresini ve kendinden sonra gelecek kuşakları da aydınlatacak asil, çalışkan, vefakar Türk kadını tanımıma uyan evladım derdi. Atam senle gurur duyardı be kız. Helal olsun sana...!
Onedio yine günümüzü güzelleştirdi, canım ülkemin güzel insanları.