Hiç kuşkusuz Türk müzik tarihinin en önemli isimlerinden biridir Barış Manço. Dönence şarkısı ile zamanın ötesinde bir şarkıdır. Müzikal kalitesi bir yana, sözleriyle de çok şey anlatır. Şimdi gelin bir de ekşi sözlük yazarı charmofsmyrna'nın bakışıyla Dönence şarkısının karamsar ve ölüm fikrinden ciddi manada insanı tırstıran yanını inceleyelim.
Toprağın altıdır simsiyahlığın nedeni. Her gün, gecedir artık! Gün ışığı yoktur!
Vurucu kısımdır bu sözcük. Çünkü her insan, yalnızdır ölürken..
Evet ama artık sen göremiyorsundur.
Ölünce toprağa karışıp, doğanın bir parçası olma vakası. Kan donduran bir gerçek bu! Barış Abi'm, arıların üstüne konacağı capcanlı bir çiçek yerine kupkuru bir ağaç olmak istemiş demek ki.. Bundan daha karamsar ne olabilir!?
Ve sen onu da göremiyorsun.. Üstünde insanlar tepiniyor, bebekler doğuyor, binalar dikiliyor. Bihabersin dünyadan..
Toprak altında namümkün olan vakalar yani! Öyle ya, nefesin bitişidir ölüm.. Tenin çekilmesi, kuruması derinin, çatlaması dudakların...
Ve sen hiçbirini duyamıyorsun artık. Çünkü, dönülmeyen yerdesin!
Aslında kimse bilmiyor, ürkünç olan da bu!
Hayatı bize kendimiz sunmadıysak ve her şey, dışında gerçekleştiyse bilincimizin, giderken de böyle olmalı! İntihar, değil en son yol; hiç olmamalı!! kimsenin sevdiklerine ölümün yüzlerce katı olan bir acıyı yaşatmaya hakkı yok diye düşünmekteyim naçizane.
Bu sebeple varsa aklının kıyısından geçirenler, Barış Abi'nin bahsini ettiğim sözlerine kulak asmalı!
'Dönence!..'
Aslında yazıldığı dönemin karamsarlığını yansıtıyor. İhtilal dönemi Barış Manço bir röportajında dönenceyi böyle anlatmıştı ve devam etmişti. Dönence gün dönende diye devam eden, Uzaklarda bir yerlerde kök salan şeyler için gelecekte olacak güzel günlerden bahsettiğini. Güzel günler göreceğiz çocuklar demenin Barış Manço versiyonudur bu şarkı daha çok.
Yanlış bir açıklama olmuş. Manço, şarkıda "Duyuyorum, görüyorum, bir gün gelecek Dönence, biliyorum" diyor. Dolayısıyla "duyuyor, görüyor ve biliyor". Bu yazıda ise, "duymuyor, görmüyor" denilmiş arka arkaya. Bu şarkı ölümü değil; kötü, karanlık günlerin yaşandığını ve yine de bir gün bunların sona erip, aydınlığa çıkılacağını anlatıyor.
Barış Manço nun mezarından çıkıp , bu galeriyi hazırladığın klavyeyi kafana geçirmesi dileği ile...