Bazen kendimizi çok mutsuz hissederiz ve bu anlarda birçoğumuzun yaptığı ilk şey bizi daha da mutsuzlaştıracak şarkıları dinlemek olur. Peki mutsuzken neden hüzünlü şarkılar dinleyerek kendimizi daha da mutsuzlaştırıyoruz? 🤨
Bazen kendimizi çok mutsuz hissederiz ve bu anlarda birçoğumuzun yaptığı ilk şey bizi daha da mutsuzlaştıracak şarkıları dinlemek olur. Peki mutsuzken neden hüzünlü şarkılar dinleyerek kendimizi daha da mutsuzlaştırıyoruz? 🤨
İnsan gerçek hayatta üzüntüyü içeren deneyimleri yaşamaktan kaçınsa da film, müzik gibi sanat yoluyla verilen hüznü yaşamak istiyor. Bilim insanları bu paradoksun temel sebebini hala keşfedebilmiş değil.
Kimi şarkı sözleri duygularımıza tercüman oluyor, doğal olarak da onları daha fazla hissediyoruz. Bu özdeşleşme ile aynı duyguyu yeniden hissetmek istediğimizde şarkılara koşuyoruz.
Hüzünlü şarkıları dinlerken bir olay veya kişiyi hatırlarız, şarkıları onlarla ilişkilendirerek dinleriz. Bir kere bunu yapınca da onları her hatırlamak istediğimizde hüzünlü müziklere başvururuz. Herhalde tekno şarkı çalarken bir anda eski güzel günleri hatırlamıyorsunuzdur. 😅
'Hüzünden hüzünle mi kaçıyoruz?' diye düşünebilirsiniz ancak evet, öyle yapıyoruz! Zihnimizi acı dolu deneyimlerimizden uzaklaştırmak için sözleriyle bizi etkileyen hüzünlü şarkılara yöneliyoruz. Bir şarkının güzelliği bizi ne kadar büyülerse acıdan da o kadar uzaklaşıyoruz.
Hüzünlü müzik dinlemek ve ağlamak hormonları harekete geçiriyor. Prolaktin hormon stresle ve yasla başa çıkabilmeniz için yardımcı oluyor. Hüzünlü müzikler dinleyerek beyin kendisini üzüntülü olaya karşı hazırlıyor ve hüzünlü bir şey yaşanmadığında da afyon etkisi yaratıyor. 🤪
Mutsuz anlarınızda arkadaşlarınızla konuşmayı mı yoksa müzik dinlemeyi mi tercih edersiniz? Birçok kişi yalnız hissettiğinde veya içe dönükleştiğinde hüzünlü müziklerle toparlanıp kendine geliyor.