Bir başka yemek çeşidi de “ben yaptım oldu” der gibi bir şey. “Carlskrove”, İsveç’in Skellefteå kasabasındaki bir restoranının özgün sunumudur. Dünyadaki hamburger ve pizza trendine uymaya çalışmış gibi görünüyor. İçeriğinde, ekmek, çeşitli soslar ve patates kızartmasıyla zenginleştirilmiş bir calzone pizza bulunuyor.
Bol kalorili bir çeşit olan Carlkrove, aslında içkili bir gecenin ardından pizza mı yoksa hamburger mi tercih edeceğine karar veremeyenlere özel olarak tasarlanmış.
Bocadillo de carne de caballo, at etiyle doldurulan geleneksel bir İspanyol sandviçidir. Genellikle İspanyol tarzı baget ekmeği olan 'barra de pan' uzunlamasına ikiye bölünür ve ardından kavrulmuş, kızartılmış veya ızgara at eti parçalarıyla doldurulur.
Sandviçin dolgusuna eklenen diğer yaygın malzemeler arasında taze sarımsak, peynir dilimleri, çıtır çıtır kızarmış domuz pastırması, fasulye ve soğan bulunmaktadır.
Bu sıra dışı sandviç, dilimlenmiş tereyağlı ekmek üzerine yayılmış Marmite ve çıtır patates cipsleriyle oluşturulmuştur. Kalın, maya bazlı Marmite sürmesi, kökeni İngiltere'ye dayansa da Avustralya ve Yeni Zelanda'da son derece popüler hale gelmiştir.
Marmite ve cipsli sandviç, genellikle hızlıca hazırlanan ve doyurucu bir atıştırmalık olarak tüketilen bir lezzet alternatifidir.
Endives au jambon, özellikle Seine-Maritime bölgesinde popüler olan geleneksel bir Fransız yemeğidir. Bu yemek genellikle hindiba, limon suyu, süt, un, tereyağı, jambon dilimleri, muskat, Neufchâtel peyniri, tuz ve karabiberin bir araya getirilmesiyle hazırlanır.
Hindibalar uzunlamasına ikiye bölünerek, tuzlu su ve limon suyu karışımında haşlanır. Ardından bir tencerede Neufchâtel peyniri eklenerek beşamel sos hazırlanır. Tazelenmiş hindibalar soğuk suda durulandıktan sonra süzülür, jambon dilimleri ile sarılır ve tereyağlı bir fırın kabına yerleştirilir.
Sos, hindibaların üzerine gezdirilir ve yemek servis edilmeden önce fırında yaklaşık yirmi dakika boyunca pişirilir.
Yazarak bu yemekler insana şirin ve lezzetli bile gelebilir. Ama hiç de öyle değil.
Hep duyarız, “Koreliler köpek yer”, “Çinliler kedi yer” diye… Bir Türk gazetecinin çektiği bir belgeselde, canlı maymun beyni yiyenleri de görmüştüm. Bazılarımız için “at eti” de tercih edilecek bir yiyecek değil ama Orta Asya’da makbul bir ettir ve özellikle misafirlere ikram edilir. Fransa’da bile at eti satan restoranlar bulunuyor.