Çünkü ;
Biz Yetişkinler
- Yine sadece sınavlara tutunduk
- Biz yetişkinler okul hiç kapanmasın diye virüs yayılma hızında sorumluluk almadık
- Eğitimi öğretime karıştırdık; öğretim ve bilgi katmanında kalmak işimize geldi
- Okullar açılsın tartışmasını öğrenme kaybı argümanıyla gündeme taşıdık; sosyal duygusal becerilerinizi konuşmak ilk aklımıza gelen olmadı
- Ders programının başına online kelimesini ekleyip sabahtan akşama kadar okul sırasındaymışsınız gibi anlattık da anlattık. Anlatınca oluyor sanıyoruz.
- Ne öğretelim kaygısından vazgeçmedik
- Sizin duygularınızı açığa çıkaran etkileşimi beceremedik
- Evdeki molanızı da aynı teneffüs algısıyla 10 dk. yaptık
- Tüm sorumluluğu öğretmenlere yükledik
- Online eğitimin parasını hak etmek için akşamın geç saatlerine kadar kulüpler etütler online programınızı doldurduk da doldurduk
- Mutluluk ve başarı çerçevesinden çıkamadık
- Imkanlar arası uçurumu açtık
- Okulun varoluş çekirdeğini 8 ve 12. sınıfta olmaya bağladık
- 21. yüzyıl becerileri mi; hala beceri isimlerini tam liste sayma gayretindeyiz,
gerisi yok; halbuki herkes nasıl da belirsizlikle baş etme becerisini uzun uzun bunu geliştiriyormuş gibi konuşuyordu.
- Pandemiyi fırsat bilip sizin için ve size özgü zihinsel dönüşümü beceremedik.
Yetişkinler listesi uzar gider…
Bizler çocuklara olan sorumluluğumuzu ciddiye almıyoruz,
Çabamız çocuk haklarından ve insan haklarından beslenmiyor çünkü.
Vaka sayılarını düşürmek gibi de bir niyetimiz de yok.
Şu an maske ve mesafeyi eğitime karşı kullanıyoruz.
Özetle;
Dünya değişti,
Eğitim değişmedi…