Bu kesiklerle kişinin hayatta kalması için hayati organlar dışında karnın tüm iç organları tek tek çıkarılıyor. Organlar alınırken bir yandan da o kişiye gösteriliyordu. Bu da çektikleri acı kadar büyük bir dehşet yaratmayı başarıyordu. İşkence gören kişinin ağrıdan bayılmaması için, onu uyanık tutacak bitkisel karışımlar kullanılırdı.
Miğferde kademeli olarak sıkılan güçlü vidalar vardı. Belirtilerden ilki diş etlerinde kanama, ardından dişlerin birbirine çarpması, çenenin kırılması, gözlerin çıkması, kafatasının çökmesi ve beynin ezilmesiydi.
İşkenceci, kovayı fareyi kaçmaya zorlayacak bir sıcaklığa ulaşana kadar ısıtmaya başlardı. Bu durumda farenin kaçmasının tek yolu kişinin midesinde bir delik açıp bağırsaklarından girmek olur. Tahmin edebileceğiniz gibi, acı tarif edilemezdir. Fare sıcaktan kaçmaya çalıştıkça kazmaya da devam ediyordu.
Yere büyük bir kazık saplamak ve ardından işkence gören kişiyi anüsten başlayarak kazık ağızdan çıkana kadar azar azar çivilemekle gerçekleşir. Bu işkenceyi çok ileri götüren tarihi figürlerden biri de 'kazıklı' olarak da bilinen III. Vlad'dı. 20.000'den fazla insanı kazığa oturttu ve Bram Stoker, Drakula romanını yazmak için ondan ilham aldı.
İşkence aleti, Mısırlıların firavunlarını gömmek için kullandıklarına benzer bir lahitten oluşuyor, ancak küçük bir farkla, iç duvarlar işkence gören kişinin en acı veren yerlerine saplanan, onları öldürmeyen büyük metal sivri uçlarla dolu. Bir kez daha bu tür işkencelere başvurmayı alışkanlık haline getirmiş tarihi bir karakterle karşı karşıyayız: kana susamış Isabel Báthory. Macaristan'ın bu kontesi yaşlanmaya takıntılıydı ve genç bakirelerin kanının onu daha genç tuttuğunu düşündü. Bu yüzden çok sayıda kadını mekanizmaya kilitledi. 'Demir Leydi' onların kanını kuruttu ama aynı zamanda bu işlemi gerektiği kadar tekrarlamak için onları canlı tuttu. Beklendiği gibi, bu kadınların çoğu er ya da geç öldü. Kontes daha fazlasını aramak zorunda kaldı. Kalesine bitişik bütün köylerde arama yaptı.
Bu yöntemde, işkence gören kişinin cinsel organı hedef alan sivri uçlu bir tabureye oturtuluyor. İşkencenin derecesi, yan taraflara konan ağırlıklarla artırılıyor.
Göğüs Deşici, dört sivri ucu olan, kıskaç şeklinde bir işkence aletiydi. Bunlar göğüslere uygulandı ve onları parçaladı. Roma İmparatorluğu döneminde büyük popülerlik kazanmış olan bu yöntem, reformasyon sırasında Engizisyon tarafından da kullanıldı.
Bu yöntemde, kurban dikenli telle bağlanıp, kusmaması için ağzı bezlerle kapatılıyordu. Daha sonra mide patlayana kadar burun yollarından su veriliyordu. Mücadele, tellerin deriyi yırtarak içeri girmesine neden olurdu. Bu yetmezmiş gibi, mide şiştiğinde, işkenceci kurbanın midesini patlayana kadar tekmeliyordu.
Her at koşması için kırbaçlanırdı, böylece mahkumun bacakları ve kolları koparılırdı. Bu yöntem, genellikle cinayet işleyen kişilere veya kraliyet ailesini öldürmeye teşebbüs edenler için uygulanan, çok popüler bir kamu infazıydı.
Ateş, metali aşırı derecede ısıtıyordu ve boğanın içindeki kişi canlı canlı yanmaya başlıyordu. Kurban, önce metalle kaynaşmış derisini kaybediyordu ve ölene kadar acı çekiyordu. Kurbanların çıkardığı inlemeler boğanın burun deliklerinden geliyordu ve ses boğanın kendisinden çıkıyor gibi görünüyordu.
Vahşi bir tür.
Rahat dursalardı onlarda sakin olursan bişi yok…