Şubat 2014’te Thompson- Williams bu fikre ikna olduğunda, sanata olan bu ilgisizliğin çözülebilmesi için görüşülecek konuları dikkatlice belirledi.
Michelle Obama bir yardım gecesinde, Amerika’da 6 milyon öğrencinin, okulunda sanatla hiçbir bağı olmadığını söyledi. Washington Post’a göre, geçtiğimiz 10 yıl içerisinde devlet okullarının yüzde 60’ı sanat eğitimlerinde kesintiye gitti. Zayıf ihtimallerle yüzleşen Thompson- Williams, okulunu monoton halinden kurtarmak için kolları sıvadı ve yardım çağrılarını kendi bölgesiyle sınırlamadı.
JDD öğrencilerinin karşılaştığı zorluklar düşünüldüğünde, başka bir eğitimci olsa öncelikleri daha farklı seçebilirdi.
Öğrenciler silah sesleri duyunca yerinden zıplamıyordu. Kız öğrencilerin çoğu şimdiden anne olmuştu. Bazı öğrenciler evsizdi ve çoğu en temel ihtiyaçlarını bile karşılayamıyordu.
Müdüre ve okuldaki diğer öğretmenlere göre, okulun renklenmesi, öğrencilere sürdürdükleri bu yaşamdan kurtulmak için sınırsız seçenek olduğunu anlatmanın bir yoluydu.
Overtown Gençlik Merkezi’nde gençlik koçu ve bir sanatçı olan Randy Royal, “Bu konuda yeteneği olan öğrencilere bunu göstermek benim için önemliydi. Sanatçı olabilirsiniz, yaratıcı olabilirsiniz, ilerleyebileceğiniz yön sadece spor değil.” dedi.
Okulun başlama zamanına yakın, Thompson-Williams bir sanat dersi konulması için uğraşmaya başladı. Gelen öğretmen, okulun 4 sene içerisinde sahip olduğu ilk sanat eğitmeniydi. Ancak okulda geçirdiği süreye sadece 40 öğrenci sığabiliyordu.
Ama bu da bir başlangıçtı.
Daha sonra, müdür kendisinin vizyonunu geliştirmek isteyen iki yerel grupla partner oldu, Wynwood Bölgesi Sanat Birliği (WADA) ve WynwoodMap.com.
“Gördüğüm anda duvarların bütün o boşluğundan şaşkına döndüm.” dedi WynwoodMap.com’in sahibi Robert de los Rius “Kesinlikle muhteşem tuallerdi.”
Miami yerlileri sanatçı komisyondan, okulu boyama işini ücretsiz yapmalarını rica etti ve güçlü bir sanat programı için para toplama amacıyla bir gece düzenlediler. Bu girişimi RAW Projesi diye isimlendirdiler.
Bir okul projesi için özel destek almak alışılmadık gelebilir ama bunu tetikleyen şeyin devletin kesintileri olduğunu unutmamak gerekiyor.
Sanata yönelmiş daha fazla genç olacağının hevesi ile, kar amacı gütmeyen yerler okula desteklerini önerdi.
Mesela, Prens George Filarmoni Orkestrası, 100.000 dolarının neredeyse çeyreğini sanat eğitimine bütçe olarak tahsis etti.
Başlangıç olarak, de los Rius 40 sanatçıya ulaştı, bazıları Miami’den bazıları Avustralya ve Hong Kong kadar uzaktan. Projeye DFACE, MTO ve David “Lebo” Le Batard gibi birkaç ünlü sokak sanatçısını da dahil etmeyi başardılar.
Kasımdaki Art Basel’de, dünyanın en büyük sanat festivalinde, bütün ünlü sanatçıların olacağını bildiklerinden, etkinlik süresince herhangi bir zamanda JDD’nin duvarına resim yapıp yapamayacaklarını sordular.
Her biri tereddüt etmeden bunu kabul etti ve açık arttırmada satılmak üzere kullanabilecekleri bir parça bağışlamayı teklif etti.