Kadınların yönettiği toplumlarda, erkeklerin de daha iyi bir hayat sürdüğü ve şiddetin azaldığı bilinen bir gerçektir. Ancak günümüz dünyasnda anaerkil toplulukların sayısı oldukça azalmış durumda. Mosuolular kadınların egemen olduğu bu azınlıklardan biri.
Çin'in Tibet sınırına yakın Lunnan'da yaşayan Mosuolularla iki ay geçiren Coler izlenimlerini Kadın Krallığı adlı eserinde aktarmıştı. Biz de bu eser sayesinde Mosuoluların o özendirici yaşantısıyla tanıştık.
Coller, eserinde Mosuoları şöyle tanımlıyor: 'Burada yapbozun parçaları başka bir şekilde yerleştirilmiş. Erkekler ve kadınlar, bizlerin her zaman alışkın olduğumuzdan farklı konumdalar. Erkekler daha az çalışıyor ve bütün gün arkadaşlarıyla oturuyorlar. Her gece başka bir kadınla beraber olabiliyorlar. Kadınlar parayı da yönettiği için, erkeklerin o alanda bir sorumluluğu yok. Ataerkil toplumlarda biz erkekler çok daha fazla çalışıyoruz, üstüne üstlük ev işlerine de yardım etmemiz gerekiyor. Mosuo’da erkeklerin ev işleriyle ilgilenmesine de hiç gerek yok!'
Otoritenin kadınların elinde olduğu Mosuo'da şiddet ve kaos neredeyse yaşanmıyor denecek kadar az yaşanıyor. Bunu da erkeklerin hemen hemen hiçbir sorumluluğunun olmamasına bağlıyorlar.
Mosuolu kadınlar güç sahibi, ama bu gücü daha çok para kazanmak ya da mal sahibi olmak için kullanmıyorlar. Ailenin huzurunu ve mutluluğunu sağlamak için kullanıyorlar.
Kadınlar normalde çok güçlü karakterler olmasına rağmen bir erkekle tanıştıklarında mahçup bir kadına dönüşüyorlar. Normalde yüksek sesle konuşmayı tercih eden kadınlar, birlikte olmak istedikleri erkeklere karşı çekingen davranıyorlar.
O çekingen ve mahçup hallerinden eser kalmayan kadınlar, ertesi gün sanki hiç tanışmamışsınız gibi normal hayatlarına devam ediyorlar.
Çiftler sürekli değişebiliyor, ancak kiminle beraber olmak istediğine kadın karar veriyor. Yetişkin kadınların kendine ait evleri var ve ilişki durumunda erkekler kadınların yanına taşınıyor. Çünkü erkeklerin kendilerine ait evleri yok. Genelde aileleri ya da ilişkide oldukları kadınlarla yaşıyorlar.
Birlikte yaşamak için evlenmelerine gerek yok, arzu eden kadınlar evlilik kararı verebiliyor ama bu bir şart değil. Aşk bitince ilişki de bitiyor. Çocuklar veya para gibi şeyler için beraber yaşamaya devam etmiyorlar.
Çünkü çocuğun sorumluluğu kadına ait. Erkeğin çocuk üzerinde çok fazla sorumluluğu olmadığı için buna da kadın karar veriyor. Hatta Coler orada inceleme için bulunduğu süreçte bir kadından çocuk yapmak için teklif almış, ancak reddetmiş ve reddettiğinde çocuk konusunu çok büyüttüğü söylenmiş.
Esas olan çocuklarla birlikte kurulan aile. Çünkü aileden ayrılmak neredeyse hiç mümkün değil.
Para kazananlar da kadınlar olduğu için, kız çocuk olmayan aileler geçim sıkıntısı çekebiliyor. Bu sebeple de Çin'deki 2 çocuk kısıtlamasının aksine çocuk sayıları çok olabiliyor. Azınlık oldukları için bu toplulukta çocuk kısıtlaması uygulanmıyor.