Dünya'da bir çukur kazıp içine atlamayı düşünmek pek çok kişinin 'Acaba, nasıl olurdu?' diye merak etmesine neden olmuştur. Gezegenimizin merkezine yolculuk fikri; fizik, yerçekimi ve böyle bir çabanın sonucu hakkında çok sayıda soruyu gündeme getirmektedir. Gelin beraber, Dünya'yı kazıp bir çukur açmanın varsayımsal senaryosunu ve potansiyel sonuçlarını inceleyelim!
Derinlere indikçe katı kayalar ve topraktan oluşan yer kabuğundan başlayarak çeşitli jeolojik oluşumlarla karşılaşırız. Yerkabuğunun kalınlığı, farklı bölgelerde yaklaşık 5 ila 70 kilometre arasında değişmektedir.
Manto yaklaşık 2.900 kilometre derinliğe kadar uzanır. Yoğun ısı ve basınç artar. Bu katmanda karşılaşılan aşırı koşullar nedeniyle kazma işlemi giderek zorlaşır. Son olarak, dış ve iç çekirdek olarak ikiye ayrılan çekirdeğe ulaşılır. Dış çekirdek esas olarak sıvı demir ve nikelden oluşur iken iç çekirdek daha yüksek basınç nedeniyle katıdır. Çekirdek, Dünya'nın merkezine doğru yaklaşık 3.500 kilometre boyunca uzanır.
Dünyanın derinliklerine indikçe yerçekimi kuvveti dikkate alınması gereken önemli bir faktör haline gelir. Yerçekimi, bizi Dünya'nın yüzeyinde tutmaktan sorumludur ve ağırlığımızı belirler. Dünya'nın merkezine doğru alçaldıkça gezegenin kütlesinden artan mesafe nedeniyle yerçekimi giderek azalır.
Ancak Dünya'nın tam merkezine ulaşmak, o derinlikteki yoğun ısı ve basınç nedeniyle imkansızdır. Dolayısıyla, serbest düşüş ya da merkezde süzülme fikri tamamen varsayımsaldır. Bunun yerine, çekirdeğin ötesini kazmaya devam eder isek yerçekimi çekimini tersine çevirerek yavaşlamamıza ve sonunda deliğin karşı ucunda durmamıza neden olacaktır. Oradan da sarkaç benzeri bir hareketle merkeze doğru geri düşmeye başlarız.
Dünyanın derinliklerine doğru ilerledikçe sıcaklık ve basınç önemli ölçüde artar. Mantoda sıcaklıklar binlerce santigrat dereceye ulaşarak kayaları eritmeye yeter. Çekirdeğin ısısı daha yoğundur ve sıcaklık 5.000 santigrat dereceyi aşar.
Manto ve çekirdekteki yoğun basınç, çekirdeğin ötesine geçmeye çalışan herhangi bir nesneyi ya da canlı organizmayı yok edecektir. Buna ek olarak, solunabilir havanın olmaması ve zehirli gazların varlığı hayatta kalmayı imkansız hale getirecektir. Dahası, Dünya'da bir delik açmak için gereken mesafe ve zaman da başka engeller oluşturmaktadır.
Dünya'da bir çukur kazıp içine atlamanın varsayımsal senaryosu, Dünya'nın dönüşü ve momentumunun potansiyel sonuçları hakkında sorular ortaya çıkarmaktadır. Dünya, ekvatorda saatte yaklaşık 1.670 kilometre hızla döner. Bir nesne dönme merkezinden uzaklaştığında, açısal momentumun korunumu dönme hızının artması gerekir.
Bununla birlikte gezegenin devasa ölçeği ve tek bir kişinin hareketinin küçük etkisi nedeniyle Dünya'nın dönüşü üzerindeki etki göz ardı edilebilir şekilde olacaktır. Ayrıca Dünya'nın doğal titreşimleri veya sismik dalgaları gibi salınımları da devreye girecektir.
Ancak bu etkilerin büyüklüğü ve kapsamı çok sayıda faktöre bağlı olacaktır ve daha fazla bilimsel araştırma gerektirmektedir. Yeryüzünde bir çukur kazıp içine atlama fikri, kulağa ilgi çekici gelse de sayısız zorlukları ve teorik sonuçları olan varsayımsal bir senaryodur. Aşırı sıcaklıklar, basınçlar ve hayatta kalma zorlukları, teknoloji ve insan yeteneklerinin sınırı ile birleştiğinde bu çabayı pratikte imkansız kılmaktadır.
Bu kavramın teorik olarak araştırılması, gezegenimizin yapısının ve onu yöneten güçlerin karmaşıklığını takdir etmemizi sağlar. Sonuç olarak Dünya'nın merkezine yolculuk; pratik bir olasılıktan ziyade büyüleyici bir düşünce deneyi olarak kalmaktadır.
Şuan, için en derin Katar'daki 12.289 metrelik sondaj'ıdır. Yani o kadar km'lerce delecek Bi sondaj sistemi yok