Zenginliğin bir noktadan sonra tatil yapıp deniz kenarında kokteyl yudumlamaktan ibaret olmadığını görmek, modern dünyayı anlamanın da yollarından biri aslında. Dünyanın en zengin insanları çoğu zaman parayı bir hedeften ziyade araç olarak görüyor. Onlar için çalışmak bir zorunluluk olmaktan çok uzakta. Asıl olay hayatlarının merkezinde yer alan bir anlam yaratma biçimi olması. Dünyanın en zengin insanlarının neden durmadan çalıştığına bir de birlikte bakalım!
Sıradan insanlar için emeklilik, huzurlu bir tatil anlamına gelebilir ama milyarderler için çalışmak, kim olduklarının bir parçası. Birçok zengin kişi, kimliğini kurduğu şirketle özdeşleştiriyor. Bu da çalışmayı bırakmak demenin bir nevi kimliğini bırakmak anlamına gelmesine neden oluyor. Tatil yapmak onlar için bir mola olsa da o heyecanı ve adrenalini karşılamıyor. Elon Musk’ın SpaceX fırlatmaları sırasında uyumaması veya Warren Buffett’ın 90 yaşında hala ofise gitmesi tesadüf değil yani. Bu insanlar çalışmayı bir yaşam biçimi haline getirmişler. Yani onları tatil değil de üretmek dinlendiriyor.
Gerçek servet sadece para değil sonuçta. Etki alanı bu konuda paranın önüne geçiyor. Dünyanın en zengin insanları genellikle dünyayı şekillendiren kararların merkezinde yer alıyorlar. Bu gücü elinde tutmak da onlara hem finansal hem de tarihsel bir yer de kazandırıyor. Bill Gates’in küresel sağlık politikaları üzerindeki etkisi de bunu gösteriyor. Yani amaç daha fazla villa almak olmaktan çıkıyor. Dünyaya yön veren biri olmak oluyor. Bu da onları tatil yerine toplantı odalarına çekiyor. Çünkü etki gücü, bir kez tadıldığında bırakılması zor bir şeye dönüşüyor.
Birçok milyarder başarıyı ciddi ama eğlenceli bir oyun gibi görüyor. Hedeflere ulaşmak, rakipleri geçmek, rekorlar kırmak onlara heyecan veriyor. Bir sahil kenarında gün geçirmek, bu heyecanı asla karşılamıyor. Jeff Bezos’un şirketi büyütmeyi bir strateji oyunu gibi anlatması boşuna değil. Çünkü bu insanlar kazanma hissine bağımlı hale geliyor. Bu da onları, çalışmayı bırakmaktan çok daha ileriye taşıyor. Yeni hedefler, yeni oyunlar yaratıyorlar.
Birçok zengin kişi dünyada bir iz bırakmak istiyor. Elon Musk’ın Mars’a gitme planı ve Jeff Bezos’un uzay yatırımları bunun çok net bir göstergesi. Bu insanlar geleceği şekillendirmek gibi iddialı hedefler belirliyorlar. Tatil onlar için sadece ara durak görevi görüyor. Zira dünyayı değiştirme fikri, onların en büyük motivasyon kaynağı. İnsanlığın geleceğini proje olarak görüyorlar.
Evet, bu kadar paraya rağmen dünyanın en zenginleri de kaybetme korkusu yaşıyor. Sahip oldukları güç ve statünün ellerinden gitmesi, çoğu için dayanılmaz oluyor. Birçok milyarder bu yüzden durmadan çalışıyor, çünkü zirvede kalmanın tek yolu olarak bunu görüyorlar. Haliyle de bu durum, rekabeti bir hayatta kalma içgüdüsüne dönüştürüyor. Yani onlar için tatil bazen geride kalma riski anlamına geliyor.
Çoğu milyarder, hiperaktif bir zihne sahip. Sürekli yeni fikirler üretiyor, risk hesapları yapıyor ve inovasyonla yaşıyorlar. Böyle bir zihni kapatıp tatil moduna geçirmek düşündüğünüz kadar kolay değil. Tatil onların beynine sıkıcı gelebiliyor çünkü zihinleri sürekli bir proje veya strateji peşinde oluyor. Bu yüzden birçok milyarder tatilde bile toplantı yapıyor veya yeni yatırımlar planlıyor. Çünkü onların dinlenme biçimi bile üretkenlikten geçiyor.
İlginç ama gerçek! Milyarderlerin büyük bir kısmı yaşlandıkça çalışmayı bırakmak yerine daha da hızlanıyor. Bunun nedeni sadece kontrolü elden bırakmamak değil tabii ki. Zihinsel olarak da aktif kalmak istiyorlar. Beyin, meşgul oldukça yaşlanmayı yavaşlatıyor. Bu yüzden Warren Buffett hala gününün büyük kısmını çalışarak geçiriyor. Onlar için tatil değil de üretkenlik hayatı uzatıyor.
Çoğumuz tatili bir kaçış olarak görüyoruz çünkü yoğun tempodan uzaklaşmak istiyoruz. Ancak milyarderler için tatil zaten istedikleri her an erişebilecekleri bir şey. Yani tatilin büyüsü onlar için çoktan tükenmiş oluyor. Uçsuz bucaksız malikaneler, özel adalar ve mega yatlar artık heyecan vermez hale geliyor. Heyecanı ve anlamı başka yerde yani üretmekte arıyorlar.