20. yüzyılın en önemli fotoğraflarından birinin yıldızı George Mendosa geçtiğimiz pazar günü hayatını kaybetti. Bizler de bir asra damgasını vuran, hatta 'İkinci Dünya Savaşı'nı Bitiren Fotoğraf' olarak anılan bu görüntünün hikayesini biraz incelemek istedik.
İkinci Dünya Savaşı'nın sonuydu ve Japonya'nın teslim oluş haberi New York'ta adeta bir yangın gibi yayılıyordu. Genç ve sevinçli, üniformaları halen üzerinde olan denizci, heyecanına hakim olmadı. Beyazlar içindeki gizemli bir kadın gözüne çarptı ve denizci hiç düşünmeden kadına sarılıp onu öptü. Bu fotoğraf dünyanın dikkatini çekti ve Times Meydanı'nda 14 Ağustos 1945 tarihinde yaşanan coşkuyu günümüze kadar taşıdı.
Şimdi ise, çekilişinden yaklaşık 75 yıl sonra, fotoğrafın iki yıldızı da hayatını kaybetti. George'un kızı Sharon Molleur, pazar günü babasının 96. doğum gününden iki gün önce vefat ettiğini açıkladı. George, felç geçirdiği Middletown, Rodos Adası'ndaki destekli yaşam tesisinde 70 yıllık eşi ile birlikte yaşıyordu.
George, randevuda olduğu kişi olan Rita Petrie'yi (ki arkada şaşkın şekilde durduğu görülebiliyor) öpmek yerine, hemşire Greta Friedman'e sarılıp, onu öpmüştü. 2012'de verdiği röportajda yaşadığı heyecanı 'Pasifik'ten geliyorsun ve savaş sonunda bitmiş. Savaşın bitmiş olmasının heyecanı ve ayrıca birkaç içki içmiş olmamla hemşireyi gördüğümde ona sarıldım ve öptüm.' cümleleriyle anlatmıştı.
Rita ise şok içindeki görüntüsüne rağmen, randevuda olduğu kişinin kutlama anında bir başkasını öpmüş olmasını umursamadığını söylüyor. Hatta o kadar umursamamış ki evlenmişler ve Rita, George'un son anlarına kadar yanında kalmış.
Öyle ki, fotoğrafın popülerleşmesinin ardından 'Öpüşen Denizci' adıyla anılmasına ve aynı görüntüyü tekrar sergilemesini bile tolere etmiş. Rita bu konu hakkında 'Salak falandım herhalde ama beni rahatsız etmedi. 'Öpüşen Denizci' olduğu konusu açılır, o yüzden de herkesi öpmesi gerektiğini düşünür. Öper de!' diyor.
George ise kendine takılan bu ismi kabullenmiş durumdaydı. Kızı, fotoğrafın babasındaki yerini 'Göreviyle, fotoğrafla ve fotoğrafın sembolize ettiği şeylerle gurur duyuyordu. Her zaman ve yıllar yıllar sonra bile bu fotoğraf hayatının önemli bir parçasıydı.' cümleleriyle anlatıyor.
'Öpüşen Denizci: İkinci Dünya Savaşı'nı Bitiren Fotoğrafın Ardındaki Gizem' kitabının yazarları Lawrence Verria ve George Galdorisi ise Deniz Harp Akademisi'nin yüz tanıma teknolojisi ile George'un gerçeği söylediğini kanıtladılar.
Fotoğrafçı 14 Ağustos 1945 günü denizcinin sokakta gördüğü her kıza sarılışını izlediğini şöyle anlatıyor: 'Leica'm omzumdan geriye bakar şekilde onun önünde koşuyordum fakat fotoğraflardan hiçbiri beni mutlu etmiyordu. Daha sonra bir anda beyaz bir şeye sarılındığını gördüm. Geri döndüm ve denizci hemşireyi öptüğü anda deklanşöre bastım. Eğer koyu renkli bir elbise giyiyor olsaydı fotoğrafı asla çekmezdim.'
Greta Friedman ise öpücük hakkında şu sözleri söylemişti: 'Çok da öpücük sayılmazdı. Sadece kutlama yapan bir adamdı. Romantik bir olay değildi. Öpülmek benim tercihim değildi. Adam geldi ve öptü ya da sarıldı.'
Hem de ikisi de başkalarıyla evli oldukları ve George'un eşi orada olduğu halde.
Fotoğraf Amerika'da Japonya'nın teslim olduğu günün bir dışa vurumu olarak tanınmış olsa da, son zamanlarda Time Dergisi'nin yazdığına göre 'toplum içindeki cinsel tacizin bir belgesinden daha fazlası' olduğu da düşünülüyor. Greta'nın 'Öpülmek benim tercihim değildi' cümlesi de George'un hareketinin sorgulanmasına yol açıyor.
Fotoğraftaki iki figüre ışıklar içinde yatmalarını dilerken, sizin düşüncelerinizi de yorumlarda görmeyi bekliyoruz!
Ne taraftan bakarsan bak bence her ikiside kendince haklı.taciz olabilirde olmayabilirde eglence tarafindan düşünürsek.bir anlik gol sevinci neler yasatiyor insana kaldiki bu olay savaş la dunya ve gelecekle alakali adamlar mutluluktan kafayi yemis olsa gerek.Hem fazlada şey etmemek lazim simdi.alan razi veren razı eşler razı tekrar da yapmışlar pubababab. biz bence iyi ve guzeli düşünelim:)))))))
ilk olarak Times Meydanında TDK'nın ne işi var geyiği yapayım. "Öpülmek benim tercihim değildi" günümüz dilinde bir taciz olabilir ama o dönem o demek olduğunu sanmıyorum. Cümleleri de zamanına göre değerlendirmek gerekir diye düşünüyorum. Kaldı ki ikon haline gelmiş bir fotoğraf hem de eşi yanındayken yıllar sonra aynı pozun tekrarlanmaya çalışılması filan, günümüz dilinde ya da zihin yapısıyla evet taciz.
Ben de şeye takıldım; 2012'de bu denizcinin George olduğu anlaşıldıysa 1980'de nasıl aynı olayı tekrar canlandırmışlar??