İlgi çekici kültürleri ve yaşam tarzlarıyla her yerde gördüğümüz çingenelerin aslında nereden geldiklerini daha önce hiç düşündünüz mü? Bazıları tarafından Roman olarak bilindikleri için Romanya'dan geldikleri düşünülen bu halkın aslında düşünüldüğünün aksine Asya bölgesinden geldiğini biliyor muydunuz? Hadi bugün hep birlikte bu halkın kökenlerini öğrenelim...👇
Oxford sözlüğüne göre çingeneler (Romanlar), geleneksel olarak göçebe bir yaşam tarzına sahip olan Güney Asya kökenli bir halktır. Genel olarak Avrupa, Kuzey ve Güney Amerika'ya dağılmış olan çingeneler kökenlerinde Hindu dil ailesine ait olan bir dili konuşurlar.
Yaklaşık 1,000 yıl önce, çingeneler Hindistan'dan kaçmaya başlamışlardır. Bunun sebebinin ise muhtemelen 11. yüzyılın başındaki Afgan General Mahmud'un işgalinden kaçmak olduğu düşünülmektedir. Güçlü bir yazılı veya sözlü tarihleri olmadığı için tarihçiler göç yollarını dillerini inceleyerek ortaya çıkarmaya çalışmışlardır.
İran üzerinde iki tarafa bölünen halk, bir grup olarak Suriye üzerinden güneye, diğer grup olarak ise Ermenistan üzerinden Bulgaristan, Romanya ve Sırbistan'a doğru ilerlemişlerdir. Tarihçiler, Yunanistan'da 1100 yılı civarından kalan bir keşişin yazılarında buldukları raporlarda çingenelerin Avrupa'da ilk bu zamanlarda bulunduğunu düşünmektedir.
Çingeneler, uzun bir süre boyunca zulme maruz kaldılar bu süreç içinde göçebe yaşam tarzlarının yasaklanmasından dillerinin yasaklanmasına ve zorla isim değiştirmelere kadar birçok zorlanmayla karşılaştılar. Avrupa ülkeleri tarafından marjinalleştirilmeye ve ortadan kaldırılmaya çalışıldılar.
Fakat, bu bölgelere entegrasyonu tam olarak başaramayan çingenelere Avrupalılar ters tepkiler gösterdi. Bu topluluklara çeşitli sosyal sorunlar atfedildi ve birçoğu Orta Çağ'dan itibaren köleleştirildi, 1445'te Vlad Drakula'nın Romanya'da Bulgar çingeneleri kaçırması buna bir örnektir.
Bunların bazıları göçebe bazıları ise sabit hayatlar sürdürürken güney doğu Avrupa ve Rusya en çok Roman nüfusuna ev sahipliği yapan bölgelerdendir.
Birçok kültürel yeniliğe ve dinlere açık olan bu halka karşı olan negatif düşüncelerin temelinde eskiden gelmekte olan kıskançlık olduğu düşünülüyor. Belli bir yere bağlı olamadan yaşayan bu halk daha özgür ve mutludur.