'Son ırmak kuruduğunda, son ağaç yok olduğunda, son balık öldüğünde; beyaz adam paranın yenmeyen bir şey olduğunu anlayacak.' İşte o zamana kadar dünyanın bizden nefret etmesi için yeterli 12 neden:
'Son ırmak kuruduğunda, son ağaç yok olduğunda, son balık öldüğünde; beyaz adam paranın yenmeyen bir şey olduğunu anlayacak.' İşte o zamana kadar dünyanın bizden nefret etmesi için yeterli 12 neden:
Para hırsımız ve beşeri bencilliğimiz bu kadar artmasaydı da Afrika'da, Amerika'da, Asya'da gördüğümüz her yere fabrikalar dikmeseydik keşke. Doğayı katledip, tüm bakir arazilere tecavüz etmeseydik.
Dünyanın başına ne geldiyse aslında Lidyalılar yüzünden oldu. Takas varken ne güzeldi. Ver buğdayı al unu, gerisini çok düşünme. Ancak para denen melun nesnenin icadından sonra dünya bambaşka bir yer haline geldi.
Keselerimizi dolduracağız diye ölümü, hırsızlığı, haksızlığı kılıfına uydurduk. Sistemler yarattık, sonra onların köleleri olduk. İnsanoğluyduk ve haklıydık! Dünya bizimdi. 'Amaan yemişim hayvanı, böcüyü, börtüyü.'
İnananı vardır, inanmayanı vardır. Saygı duyarız. Zaten saygı istiyorsak duymak zorundayız. Ancak din uğruna savaşlar, katledilen onca insan, dökülen kanlar… Bunların hesabını dünya bizden soracak. Patlattığımız her bomba, zorla bastığımız her toprak bizi bir gün sırtından atacak.
'Yaaa yılan derisi ayakkabı istiyorum'cular, 'Ayı derisi kürküm, olmazsa olmazımdır'cılar, leopar taytçılar, fok derisi montçular… Hiç durup düşündünüz mü “Ya bu hayvanlar neden var? Doğada ne işe yararlar ve ben onlara ne yapıyorum?” diye.
Ekosistemi böldük, parçaladık ve yönetmeye çalıştık. Çünkü öyle alıştık. Bu dünyanın bizden çok hayvanlara, ağaçlara, doğaya ihtiyacı var. Ne oksijen üretiyoruz ne de işleyişe katkıda bulunuyoruz. Sadece yiyoruz, sadece tüketiyoruz. Ancak doğa er ya da geç intikamını alacaktır.
Dünyanın sivrisineği gibiyiz aslında. Nerede akan bir damar görsek hemen oraya sonda kuruyoruz. Onu da elimize yüzümüze bulaştırıyoruz. Çernobil, Fukuşima, Endonezya’daki Java Adası felaketi, Bhopal felaketi ve daha niceleri...
-Ya üç ton çer çöp çıktı bu santralden. Bunları ne yapalım?
+Dök denize, kocaman deniz ne olacak, kim görecek?
Hemen hemen gördüğümüz her ağacı kesip oraya evler, plazalar, alışveriş merkezleri yapasımız geliyor. Hayır zaten öyle boş boş duruyorlar bari bir işe yarasınlar. İçinde lüks butikleri, restoranları, kahvecileri olmayan yeri neyleyelim.
Sömürgeleşme faaliyetleri sırasında hem doğaya hem de insanoğluna zarar verdik. Bilinçli olarak virüsler icat ettik ve onları yaydık. Çünkü güçlü olan yaşamalıydı. Fakir yaşayıp ne yapacak sanki?
Havaya saldığımız kimyasal maddeler ozon tabakasını gittikçe inceltiyor ve doğayı son derece olumsuz etkiliyor. Suda yaşayan canlıların besin zincirini bozarak balık nüfusunu azaltıyor.
İnsan nüfusunun hızla artması demek, enerji ihtiyacının daha da hızlı artması demek. Enerji ihtiyacımız arttıkça yapışıyoruz nükleere. Az kaldı az, hep birlikte yok olacağız inşallah.