Severek okuduğumuz yazarların da takılıp kaldığı, eserlerinde sıklıkla kullanmakta beis görmediği kalıplar var. Onlara göz atıyoruz.
Severek okuduğumuz yazarların da takılıp kaldığı, eserlerinde sıklıkla kullanmakta beis görmediği kalıplar var. Onlara göz atıyoruz.
Jane Austen'ın kalplerine fazlasıyla düşkün, samimi karakterlerinin ağzından bir türlü düşmeyen laf.
William Faulkner'ın favorisi. Eserlerinde er ya da geç bu kalıp kullanılmış.
Anladık, Donna Tartt.
Salman Rushdie'ye göre bardak sürekli taşmak üzere.
Görünüşe göre Stephenie Mayer'in vampirleri birbirlerini sürekli tehlikelere sürüklüyor ve ardından rahat bir nefes alıyorlar.
J. K. Rowling, kesinlikle gecenin köründen seslenmeyi seviyor.
Altıncı histen bahsediliyorsa, Jodi Picoult kalemi eline almıştır.
Dan Brown. Tam daire. Evet.
Tom Clancy'nin aksiyon dozu yüksek romanlarında, kahramanlar hayatta kalabilmek için kıl payına bolca bel bağlamış görünüyorlar.
Suzanne Collins'in karakterleri bol bol düşünüp taşınıyor.
Grinin Elli Tonu, Karanlığın Elli Tonu'nun yazarı E. L. James karakterlerine, cümleler bir türlü yetmiyor.
J. R. R. Tolkien evrenine aşina olanlar, aniden kopan mucizelere alışkın.
Daha çok, 'az laf, çok iş' anlamında kullanılıyor, George R.R. Martin'in favorisi.
Benim için yazar demek Tolkien ve diğerleri demektir. Ama şu #11 deki kadın bana ilk defa bir romanı yarım bıraktırdı. Yazar denmemeli bence ona.
Goerge martin "kelimeler rüzgardır".Ama bunu hep farklı kullanır mesela Jon bunu kelimeler rüzgardır ve sur hep rüzgarlıdır diye kullanır.Victorian sana kelimeler rüzgardır ve en iyi rüzgar yelkenimizi dolduran rüzgardır diye kullanır.
J.K ROWLİNG bu, fantastik fantastik cümleler kurmayı seviyor. <3