Victor Hugo denince akla ilk dünyaca ünlü romanları geliyor: Sefiller ve Notre Dame'ın Kamburu. Peki Victor Hugo'nun aynı zamanda çok yetenekli bir ressam olduğunu biliyor muydunuz? Yazdığı romanlarda gördüğümüz gerçekçilikten çok uzak olan bu sanat eserleri, zamanın çok ötesinde yapıtlar. Dünyaca ünlü yazar Victor Hugo'nun ölümüne kadar gizlenmiş olan bu yeteneğini, sürrealist resimlerini ve neden ölümüne kadar bir sır gibi saklandığını tek tek inceleyeceğiz.
Hugo'nun ölümünden sonrasına kadar bir sır gibi saklanan sanatı, oldukça özgün. Daha önce gördüğünüz hiçbir şeye benzemiyor...
Fotoğrafta Paris Zafer Takı'nın altında, Victor Hugo'nun cenazesi için toplanan kalabalığı görüyorsunuz.
Her şeyden önce bir yazar olarak görülmek istiyordu ve yaptığı resimlerin buna gölge düşürebileceğinden endişe duyuyordu.
Daha da önemlisi, yaptığı resimlerin, insanların ona bakışını değiştirebileceğini düşünüyordu.
Yazar olarak gerçekçilikten yana olan Hugo'nun, resimlerinde ise gerçeküstü ve deneysel işler yaptığını görüyoruz.
Resimleri ve romanları birbirinin tam zıttı diyebiliriz...
Sonucun, 'La Durande'de olduğu gibi, zamanının onlarca yıl ilerisinde bir resim stili olduğunu görebiliyoruz.
Arzu ettiği etkiyi elde etmek için odun kömürü, kibrit çöpü, mürekkep yıkama ve is kullanıyordu.
Burada da, bu seanslara katılırken yaptığı çizimlerden birini görüyoruz.
Ölüm, belirsiz dünyalar, ıssız topraklar ve gizemli yaratıklar... Hugo'nun eserlerinde her biri var.
Rüya gibi bir gökyüzüne karşı yapılmış karanlık ve gizemli kaleler...
Bu eserlerin, büyük İspanyol ressam Francesco Goya'nın eskizleriyle pek çok ortak noktası var.
Ayrıca, bu yöntemin geleneksel Çin peyzaj sanatını anımsattığı da söyleniyor.
Hugo'nun resimleri için, hem stil hem de içerik olarak özgündü, bir akımdan etkilenmemiş gözüküyordu.
Ne dersiniz, Hugo gibi aynı zamanda gerçekten büyük bir ressam olan dünyaca ünlü başka bir yazar olmuş mudur hiç?