Geniş kitleleri peşinden sürükleyen futbol, her zaman güç ve iktidar sahiplerinin egemen olmak ve kendilerini meşrulaştırmak istediği bir alan oldu. En büyük futbol organizasyonu olan Dünya Kupası da “Futbolun ideolojisi yoktur” sözünü yalanlayan birçok siyasi olaya tanıklık etti.
İtalya Başbakanı Mussolini, kendi ülkesinde düzenlenen turnuvayı kazanmak için hakemlere baskı kurmak dahil elinden gelen her şeyi yaptı. Şampiyon İtalya’ya kupayı da kendi elleriyle verdi.
Mussolini’nin “Ya kazanın ya ölün” telgrafı yüzünden büyük baskı altında olan İtalyan futbolcular, maç öncesi seromonilerde tribünlerin protestolarına aldırmadan faşist selamı verdiler.
Ev sahibi İngiltere’nin uzun süre vize vermediği Kuzey Koreli futbolcular 19 Temmuz’da sürpriz yapuıp İtalya’yı 1-0 yenince büyük sevinç yaşamış ve İngiliz halkının da sempatisini toplamıştı.
22 Haziran’da Berlin’de oynanan Şili-Avustralya maçının ikinci yarısı henüz başlamışken sahaya inen Şilili muhalifler ülkelerinde bir yıl önce darbeyle yönetime el koyan Pinochet diktatörlüğünü protesto etti.
Almanya’nın Berlin Duvarı ile Doğu ve Batı olarak ikiye ayrıldığı 45 yıl boyunca iki ülkenin futbol takımları yalnızca bir kez, 22 Haziran 1974′te karşılaştı. Doğu Almanya’nın 1-0 kazandığı maçta golü atan Jürgen Sparwasser’in 14 yıl sonra bir veteranlar turnuvasına katılmak üzere gittiği Batı Almanya’ya iltica etmesi de ilginç bir anekdot olarak tarihe geçti.
Dünya Kupası Arjantin’de faşist cuntanın gölgesinde düzenlendi. Cuntanın şefi General Videla, organizasyon sayesinde imaj düzeltmeyi umuyordu. Kupayı da Arjantin aldı ama bu başarı bile cuntanın imajını düzeltmeye yetmedi.
21 Haziran’daki Fransa-Kuveyt maçının 80. dakikasında 3-1 öndeki Fransa dördüncü golü attı. Kuveytli oyuncular hakeme itiraz etti. Karar değişmeyince Kuveyt Futbol Federasyonu Başkanı Şeyh Fahid El Sabah sahaya indi ve hakemle konuştu. Sovyet hakem Stuper golü iptal ederken, Şeyh’in mutluluğu gözlerinden okunuyordu.
Dünya Kupası çeyrek finalinde dört yıl önce Falkland için savaşan İngiltere ve Arjantin milli takımları karşı karşıya geldi. Arjantin gergin geçen maçı 2-1 kazanırken, takımın iki golünü atan Maradona eliyle attığı ilk golü “O tanrının eliydi” diye değerlendirdi.
Turnuvadan önce sonucu en çok merak edilen maçlardan biri aynı gruptaki İran ve ABD’nin karşılaşmasıydı. Maçı 2-1 kazanan İranlı futbolcuların coşkusu görülmeye değerdi.
Ev sahibi Fransa’nın kadrosunda çoğunluğu göçmenler oluşturuyordu. Senegal kökenli Vieira, Ganalı Desailly, Küçük Antiller’den gelen Henry ve Cezayir asıllı Zinedine Zidane’ın olduğu takım şampiyon oldu ama “Bu gerçek Fransa takımı değil” diyen ırkçı Fransız Lider Le Pen’i memnun edememişti.