Yol göstericiniz, koruyucunuzdur babanız. Sizin geleceğiniz için yıllarca dur durak bilmeden çalışır, yeter ki siz iyi bir yerlere gelin diye.
Çok belli etmezler duygularını ama içinde ne fırtınalar kopar. Bazen bakarsınız sessizce, kim bilir ne düşünüyor şimdi dersiniz. Siz üzülmeyin diye söyleyemedikleri vardır aslında. Anlarsınız ki babanızdan öğrenecekleriniz hayatınız boyunca bitmeyecektir.
Peki, dünden bugüne neler öğrendik babalarımızdan?
Herkes bu kadar şanslı olmayabiliyor. Bazen sorumsuzluğu,acıyı da öğretebiliyorlar.
kardeşim doğduğu zaman kıskanmış ağlamışım, ona gelen hediyeleri kendi üstüme tutup ölçmeye başlamışım babam da durumu fark edince annemden beni hazırlamasını istemiş sonra bi dükkana götürüp bi kaç elbise almış paralarını da ayrı ayrı ödemiş bu annenin parası bu benim param diye... dönüşte sekerek şarkı söylemişim yol boyu "babam beni seviyooooooo annem beni çok seviyoooo" daha bugün duydum bunu akşam misafirlere anlatırken babam bi an gözgöze geldik ve 2 dk önce gereksiz yere tartıştığım için kendimden utandım.. umarım onları kaybetmeden hakettiklerinden daha fazla değer vermeyi öğrenip bağırıp çağırmamayı öğrenirim..biliyorum bunu görmeyecekler ama büyük-küçük yaptığım tüm hatalar için beni affedin..
Ulan babanız siz dışarı çıkarken "kızım hava soğuk üstüne bişey al" dese offff babaaaaaaaa dersiniz. Elin zibidisi şunu giyme bunu giy diyincede kendiniz değerli zannedersiniz. Gerçek erkek sevgisi hötzötle değil vicdanla olur.