Evlilik teoride iki kişinin hayatlarının birleştirmesi olarak bilinse de pratikte işler öyle değil. Çevre baskısı, ailelerin hatta uzak akrabaların istekleri, trendlere uyma arzusu, elalem ne dercilik zaten zorlu olan süreci daha da karmaşık ve masraflı hale getiriyor. Bu da Mustafa Şare'nin iki yıl önce yazdığı ve tekrar gündeme gelen yazısı. (Yazıda geçen fiyatlar 2020 fiyatları.)
bu işler böyle, önce özendirirler sonra mecburiyet gibi olur. Bu işlerden kaç kişi ekmek yiyor. Boşanması ayrı sorun mal paylaşımı nafaka. Elalem neder hastalığından kurtulmak gerek ama çok insan para kazanıyor bu işlerden.
Düğün, Düğün salonları, gelinlik, davulcu, nişan öğeleri vs uzayıp giden listenin tamamı sektörü beslemek için "adet" adı altında sokuşturulmuş, ya da "başlık parası" unsuru evilmiştir. Her şekilde evlenen erkeğin sırtına sıkıntı verici yük haline getirilmiş, bir nevi erkeğin mali iradesi sınanmış, ama her zaman evlendiği kadını da etkilemiştir. Gösteriş merakımız, kibirimiz bize bu oyunu oynayanların ekmeğine yağ sürüyor.
Yapmayın. Hatta bir tarafın diğerine "Düğün yapmayalım. Gereksiz sıkıntıya gireriz" demek zorunda kalması ilişkide ilk gediği açar bana göre. Söz konusu bile edilmemeli.