Eskiden gelişmiş ülkelere has bir sorun olan doğurganlık oranlarının nüfusu yenileyemeyecek (2.1 çocuk) oranın altına düşmesi bir süredir gelişmekte olan ülkelerin de gündeminde. Ülkemizde de bu konunun önemi ısrarla vurgulanırken pek çok kişi insanları neden eskisi gibi çocuk yapmamaya iten sebepleri tartışıyor. Ekonomik, sosyolojik ve kültürel değişimler ayrı ayrı sebepler olarak gösterilse de birbirinden çok farklı yapıdaki ülkelerde doğurganlık hızı düşüyor.
'Doğum oranlarını düzeltmek için hiçbir şey işe yaramadı. Finansal teşvikler işe yaramadı (Macaristan), İskandinav sosyalizmi işe yaramadı (İskandinavya), kadın haklarını kısıtlamak işe yaramadı (İran), totalitarizm işe yaramadı (Kuzey Kore), hiçbir şey yapmamak işe yaramadı (Latin Amerika).'
Eric Torenberg isimli kullanıcı doğurganlık oranlarının düşüşünün tek bir sebebi olmadını kanıtlamak için farklı ülkeleri örnek gösterdi. Bazı ülkelerde ekonomik, bazı ülkelerde sosyolojik nedenler olsa da gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerin pek çoğu nüfusunu yenileyecek oranlara ulaşamıyor. Bunun için de bir dizi teşvikler sunuluyor.
Her çocuk için vergi indirimleri, aylık çocuk bakım yardımları (aile başına yaklaşık 200-300 Euro) ve ilk ev alımlarında faizsiz kredi gibi teşvikler sunuluyor. Ayrıca, üçüncü çocuktan sonra ömür boyu vergi muafiyeti gibi radikal politikalar uygulanıyor.
'Anne Sermayesi' programı kapsamında, ikinci çocuk için yaklaşık 500.000 Ruble (yaklaşık 5.000 USD) ve her ek çocuk için ek ödeme yapılıyor. Ayrıca, çocuklu aileler için mortgage faiz indirimleri ve ücretsiz kreş imkânları sunuluyor.
'Bebek Bonusu' ile her çocuk için 8.000-10.000 SGD (6.000-7.500 USD) civarında ödeme yapılıyor ve bu miktar, ailelerin tasarruf hesaplarına yatırılıyor. Ayrıca, vergi indirimleri ve medeni durum farkı olmaksızın destek veriliyor.
Aylık aile yardımları (yaklaşık 130 Euro ilk çocuk için, ek çocuklarla artıyor), uzun ebeveyn izni (üç yıla kadar) ve çocuklu aileler için vergi avantajları sunuluyor.
Bu artış Ortodoks Yahudilerin çok çocuk yapma motivasyonuna bağlansa da ülkedeki seküler kesim de diğer gelişmiş ülkelere göre yüksek doğurganlık gösteriyor. İsrail’de kreşler, oyun parkları ve çocuklu yaşamı destekleyen bir altyapı var. Ayrıca, dini ve ulusal değerler nedeniyle çok çocuklu aileler sosyal olarak teşvik ediliyor.
Ücretsiz veya sübvansiyonlu kreşler, esnek çalışma saatleri ve uzun ebeveyn izni (örneğin İsveç’te 480 gün ücretli izin) sunuluyor.
Hükümet, çocuk bakım hizmetlerini genişletmeye çalışıyor ve 'Çocuk Bonusu' ile aylık 10.000-15.000 Yen (65-100 USD) ödeme yapıyor.
Annelere 'Ana Kahramanı' unvanı ve madalyalar veriliyor, bu da anneliğe statü kazandırıyor. Ayrıca, çok çocuklu ailelere maddi ödüller sunuluyor.
Hükümet, evlilik ve çocuk sahibi olmayı teşvik eden kampanyalar düzenliyor, ancak kültürel olarak kariyer odaklı yaşam tarzı nedeniyle doğurganlık 0.78’e kadar düştü (dünyanın en düşük seviyesi). Bu nedenle, 'eş bulma' etkinlikleri ve doğum teşvikleri gibi yenilikçi adımlar atılıyor.
Kültürel Değişim: Modern toplumlarda kariyer, bireysel özgürlük ve yüksek yaşam standartları, çocuk sahibi olma isteğini azaltıyor.
Ekonomik Baskılar: Konut maliyetleri, eğitim giderleri ve iş güvencesizliği, aile kurmayı zorlaştırıyor (örneğin Japonya ve Güney Kore).
Eğitim ve Kadınların Rolü: Kadınların eğitim seviyesi arttıkça (örneğin İran’da üniversiteye katılım %60 kadın), kariyer önceliği doğurganlığı geride bırakıyor.
Geç Evlilik: Gelişmiş ülkelerde evlilik yaşı 30’un üzerine çıkınca, biyolojik ve sosyal faktörler doğum sayısını düşürüyor.
Çünkü kör kuşun yuvasını Allah yapmaz, iki gönül bir olunca samanlık seyran olmaz, çocuk da rızkıyla gelmez. Aksini düşünmek niteliksiz çoğalmaya sebep olup, halk düşmanı proje partilerine mürit yetiştirir.
Bir tane yaptım ne oldu? Daha iyi eğitim için para döktük; dershaneler, özel okul, kurslar (tiyatrodan yüzmeye varana kadar). İyi bir üniversitede okudu, iyi derecede İngilizcesi var (hatta ders verdi öğrenciyken) sonra mezun oldu ve hooopppp karşısına deneyim belası çıktı. Bir tanesi de demedi bu çocuk deneyim kazanmak için sıfırdan başlamalı diye. Şu işi yapayım bari dedi mülakat belası, e ailesi torpilci değil. Deneyimi olan öğreticiliği yapsa sigorta yok, ders başına ücret teklif ediliyor ve asgari ücreti bulmuyor. Öğrenciyken harçlık oluyordu, şimdi kabul edemez ki. Bundan 5 yıl önce yurt dışına gönderebilecek ekonomik gücümüz vardı, şimdi bir maaşım uçak parası, hadi gel de gönder. Nerden tutsak elimizde kalıyor. Ucuz işçilik için mi üreyeyim??? Zaten dünya nüfusu da kalabalık bence nüfus artışı değil, dünyada nüfus azaltmasına gitmek gerek. Artık bu gezegen bizden yoruldu.
çünkü kimse artık eskisi gibi kendini çocuk yapmak konusunda zorunlu hissetmiyor. eskiden insanlar çevre baskısı veya bakış açısı ne derseniz deyin, o zihniyetle büyüyüp, çocuk sahibi olmayı hayatını bir parçası sanıyordu. artık çocuk sahibi olmak tercih edilen bir durum oldu. bu aslında kişinin kendi farkındalığını kazanması ve "evet ben bu dünya düzeni için niçin çocuk dogurayım ki yada ben çocuk sevmiyorum yada o sorumluğu almak istemiyorum, vb cesitlendirilebilir - bunun içinde ekonomik sebepler gelecek kaygısı da var- gibi sebeplerle de ilişkili. benim iki çocuğum var ama çocuk sahibi olmak istemeyen insanlara o kadar hak veriyorum ki.