Gün içerisinde ağzımızdan çıkan kelimelerin farkına bile varmıyoruz. Kullandığımız cümlelerin çoğu yanlıştır. Gelin sizler ile bunları inceleyelim!
Gün içerisinde ağzımızdan çıkan kelimelerin farkına bile varmıyoruz. Kullandığımız cümlelerin çoğu yanlıştır. Gelin sizler ile bunları inceleyelim!
Annelerimizin bizlere altını çizerek söylediği bir cümledir. Ne yazık ki yanlış.
'Ane gibi yar, Bağdat gibi diyar olmaz' olması gerekmekte.
Ane: Bağdat yolu üzerinde bir uçurumun ismidir.
Yar: Uçurum
Küçük yaşlarda bizlere büyüklerimiz tarafından söylenen bir atasözüdür ama onlar da doğru bilmiyormuş.
Atasözünün ilk hali Oğuz Türkçesinde 'Söz ulunuñ su kiçiniñ' olarak kullanılırdı.
Büyüklere olan saygıyı vurgulamakta olan cümlenin aslı; 'Sus küçüğün, söz büyüğün' olmalıdır
Kimse görmemezlikten gelmemiştir. Bizler insanları sadece görmezden gelebiliriz. Bu da doğru bir şey değildir.
Doğrusu 'görmezden gelmek' olmalıdır.
Görmezden gelmek: farkında değilmişcesine davranmak.
Bizler bu cümlede 'er ya da geç' olarak anlıyoruz. Halbuki bu cümle 'İyiden iyiye, iyice, oldukça' manasındadır.
Doğrusu 'önünde sonunda' olmalıdır
Bu cümle genellikle bizlere nasihat edildiğinde kullanılır. Yine yanlış kullanılmaktadır.
Doğrusu 'İnce eğirip sık dokumak' olmalıdır
Eğirmek: Yün, pamuk gibi şeyleri iğ ile büküp iplik durumuna getirmek.
Doğrusu 'göz var izan var' olmalıdır.
Kısa kes de Aydın havası olsun Koçummmm!
Yanlış kullanılmakta olan bir cümle.
Aba: Kumaştan yapılma üstlük giysi.
Bu cümle ile ilgili bir hikayede şöyle anlatılmaktadır:
Balıkesir, eskiden en güzel aba kumaşlarının dokunduğu bir yermiş. Günlerden bir gün Balıkesir'e yolu düşen bir adam, buranın meşhur aba kumaşından bir elbiselik almış, memleketine götürmüş. Elbise diktirmek için doğru terzisine gitmiş. Terzi, adamın ölçüsünü aldıktan sonra:
- Bu aba hem üstlük hem de şalvar dikmeye yetmez, deyince tepesi atan müşteri kızgınlıkla terziye bağırmış:
- Yahu nasıl yetmez? Etekleri kısa olsun, kısa kes Aydın abası olsun, demiş.
Bu söz, dükkanda bulunan diğer müşterilerin de çok hoşuna gitmiş ve dilden dile dolaşır olmuş.
Bu cümle yanlışlarıyla doğrularıyla anlamına gelmektedir. Sevap kelimesini kullanınca farklı anlama gelmektedir.
Doğrusu 'Hatasıyla savabıyla' olmalıdır.
Savab: Doğruluk, dürüstlük
Bizlerin yıkanan veya yeni tıraş olanlara söylediğimiz nezaket sözüdür. Ne hikmetse onu yanlış kullanmaktayız.
Doğrusu 'Sıhhatler olsun' olmalıdır.
Sıhhat: Sağlık, esenlik anlamını taşır.
Büyüklerimizden duyduğumuz bir sözdür ama hatalı bir şekilde kullanılmaktadır.
Doğrusu 'Zürefanın düşkünü, beyaz giye kış günü' olmalıdır.
Zürefa: Güzel, şık, çekici.
Zarif kelimesinin çoğul halidir. Daha önce iyi bir durumda olan bir kişi, bu konumunu kaybettiğinde uygun olmayan, yersiz davranışlarda bulunur.
Abdala malum olurmuş cümlesi bir şeyin olacağını önceden sezen kimseler için söylenen bir sözdür.
Birdenbire şaşırmak, hoşa gitmeyecek bir şeyle karşılaşmak anlamına gelmektedir. Nesil bu şekilde kullanmıyor tabii ki.
AYY BEN ŞOK!! ya da AYY BEN İPTAL!! olarak kullanmaktayız.
Doğrusu 'Şoke olmak' olmalıdır.
Genelde kısa boylu kişilere söylenen bir cümledir. Kişinin en fazla kendi boyutu kadar zarar vereceğinden bahsedilir.
Doğrusu 'Ateş olsa cirmi kadar yer yakar' olmalıdır.
Cirmi: Hacim, beden, ebat.
Zafiri, nefes, soluk anlamına gelmektedir. Nefesinin tükenmesi dolayısıyla ömrün bitmesi. Ölmek anlamında da kullanılır.
Doğrusu 'Zafiri tüketmek' olmalıdır.
Ben bu cümlelerin doğrusunu kullansam bana salakmısın derler
Güzel bir içerik. Teşekkürler
Mesela eninde(önünde) sonunda deyimi er ya da geç manasına gelmiyormuş. Ama artık insanlar böyle anladığı için bu manayı alması gerekmez mi?