Dizi, film izlerken, duygusal sahnelerde oyuncuların ağlaması çoğu zaman bizi o karaktere daha çok yakınlaştırır ve bir anda kendimizi o dizinin, filmin içinde bulabiliriz. Peki oyuncular bu kadar gerçekçi ağlamayı ve o duyguyu bize yansıtmayı nasıl başarıyor dersiniz? Oyuncuların gözyaşı dökmek için sarf ettikleri çabaları bir bilseniz! Meğer hiç de göründüğü kadar kolay değilmiş.
Hem yabancı hem de yerli yapımlarda, bu gözyaşları karakterlerin derin duygularını ve içsel çatışmalarını öyle güçlü bir şekilde yansıtıyor ki, izleyici hemen bir bağ kurabiliyor. Bu küçük detay, bir sahneyi gerçekten unutulmaz kılabiliyor. Örneğin; hem hikayesiyle, hem de oyuncuların üstün performansıyla hafızalarımızda yer edinen Yeşil Yol filmini hatırlayın.
Bu tür güçlü performanslar, oyuncuların gözyaşlarını nasıl elde ettiğine dair merak uyandırıyor.
Aslında oyuncuların duygusal sahnelerde sergiledikleri etkileyici performansların arkasında ilginç yöntemler bulunabiliyor. Bazı oyuncular doğal olarak duygusal anlarda gözyaşı dökerken, bazıları ise birkaç yöntem kullanarak bu etkileyici anları yaratabiliyor. İşte yaygın kullanılan bazı yöntemler:
Kimi oyuncular, kalp kırıklığı, kayıp veya derin korku gibi duygusal anılarını hatırlayarak gözyaşlarını oluştururlar. Bu, onların karakteri daha iyi benimsemesine ve izleyiciye bunu aktarmasına yardımcı olur.
O dönem 11 yaşında olan Thomas, çok sevdiği köpeğinin öldüğü günü düşündü ve haliyle bu onu ağlattı. Böylelikle Elliott rolünü kaptı.
Örneğin Hollywood’un gözde oyuncularından Angelina Jolie, kariyerinin başlarında samimi ve etkileyici performanslar sergilemek için sürekli olumsuz düşünceleri aklına getirdiğinden bu durumun kendisinde duygusal ve travmatik etkiler bıraktığını belirtti.
Tabii deneyimli hale gelince bu durumu kontrol edebilmiş. Acemiliğini attıktan sonra da sektörde yapımcıların en çok teklif götürdüğü oyunculardan biri haline geldi.
Duygusal anılar her zaman kolayca erişilebilir olmayabilir, bazı oyuncular bu konuda şanslı çünkü; belirli bir anı düşünmek zorunda kalmadan bu duygulara erişebiliyorlar.
Oyuncular, günlük yaşamlarında yaşadıkları duyguları fark ederek ve bu duyguları analiz ederek belirli bir duyguyu nasıl tetikleyebileceklerini öğrenebiliyorlar. Bu, onların sahne performanslarında daha içten ve etkileyici olmalarını sağlıyor.
Çevremizde de böyle insanlar mutlaka vardır. Duygusal yapılarından dolayı dizi, film seyrederken mendilleri hep hazırdır ve en ufak duygusal sahnelerde hemen hüngür hüngür ağlayabilirler.
Wahlberg, ağlamanın onun için kolay bir süreç olduğunu ifade ediyor ve bu konuda zorlanmadığını söylüyor. Başarılı oyuncu, duygusal durumları kolayca hissettiğini ve bu duyguların gözyaşlarına yol açmasını sağlayabildiğini belirtiyor.
Örneğin; ağlanacak sahnede nefeslerini tutarlar ve başlarına baskı yaparak kırmızı ve şiş bir yüz görünümü elde ederler.
Bunun yanı sıra gözlerini tahriş ederek sulandırmak için uzun süre göz kırpmama gibi yöntemlere de başvurabilirler.
Örneğin; yakın çekimler olduğu zaman makyaj sanatçıları oyuncudaki gözyaşlarını artırmak için göz damlası kullanabiliyor. Bu bazı izleyicilere hile olarak gelse de, çekimlerin uzun sürdüğünü ve bu süre zarfında birçok kez aynı sahnenin çekilebildiğini unutmamak gerekir.
Bir oyuncu, birinci, ikinci hatta üçüncü çekimde gerçek gözyaşı dökebilir belki ama sekiz, dokuz, onuncu çekimden sonra duygusal sahnesini birkaç göz damlasıyla tamamlayabilir.
Yönetmen ve oyuncular, duygusal sahnelerde hangi yöntemin daha samimi ve etkileyici olduğuna deneme yanılma yöntemiyle karar verirler. Eğer oyuncu kendi yeteneğiyle ağlayabiliyorsa ve bunu izleyiciye yansıtabiliyorsa fiziki yöntemlere gerek kalmayabilir.
Sonuçta, bir dizi veya film yapımındaki nihai amaç, izleyicilere güçlü, duygusal ve unutulmaz bir deneyim sunmak değil mi?
Yani ?