Aynı anda iki iş yaptığınızı düşünüyorsunuz muhtemelen ama beyninizde olan bitenden haberiniz var mı?
Aynı anda iki iş yaptığınızı düşünüyorsunuz muhtemelen ama beyninizde olan bitenden haberiniz var mı?
Televizyonda rasgele karşılaştığımız yayınları bir kenara bırakacak olursak hür irademizle karşısına oturduğumuz film ve dizileri izlerken birkaç dakika sonra telefonumuzu kontrol etmemiz, hatta bir şeyler izlerken mesajlaşmamız bize normal gibi görünüyor fakat ortada yolunda olmayan bir şeyler var.
Herkesin bunu yapıyor olması sorunu gizlemeye yetmiyor. Hangi sorundan bahsettiğimizi anlatalım.
Çoğunlukla aynı anda iki iş yapmak hayatımızı kolaylaştırıyor, buna lafımız yok. Örneğin yürüyüş yaparken bilgi içerikli bir podcast dinlemek hem geçen zamanı unutturuyor hem de o an aldığımız bilgilerle bizi dolup taşırıyor. Ama dikkat edecek olursanız bu iki aktiviteden biri bedensel biri de zihinsel efor istiyor.
Bir şeyler izlerken telefonumuzu kontrol etmek bundan ayrılıyor çünkü ikisi için de beynimizi sürekli oradan oraya koşturuyoruz.
İnsanlar iki ayrı gruba ayrılıyor ve bir grup TV'de program izlerken Tweet atıyor, diğer grup pür dikkat ekranı izliyor. Program sona erdikten sonra kişilerin aldıkları keyif, ifadelerindeki doygunluk ölçülüyor ve programı izlerken bir yandan Twitter'da gezinti yapan kişiler belirgin bir biçimde daha az keyif alıyor.
Yani deneyimin içine bir türlü giremiyorlar.
Saatlerce iki ayrı şeyle uğraşıp sonunda deneyimleri hiçbir yere çıkmıyor.
Bunu biz de yaşadık ama o kadar uzun zamandır aynı anda iki iş yapmaya alıştık ki ilgilendiğimiz şeyleri yarım yamalak anlamak, aldığımız keyfin hep sınırlı kalması bize normal gelmeye başladı.
Şayet dikkatimiz herhangi bir sebeple dağınıksa biz yine izlediğimiz şeyin içerisinde olduğumuzu düşünüyoruz ama aslında anlatılan kurgunun, bizi davet eden yolculuğun içerisinde değiliz.
Problem sadece deneyimle ilgili değil, beynimizin yapısını da yavaş yavaş bozuyor bu alışkanlık.
Hipokampusta depolanan bilgileri çağırmak mümkünken bu bölgede genellikle planlar yapıp atacağımız adımları hesaplıyoruz, yani bu bölgenin çalışmasının izlediğimiz şeyi özümsemeyle hiçbir bağı yok. Ayrıca biz telefonumuza bakarak sürekli bu bölgeyi çalıştırdığımız için hipokampus bağlantısını da koparıyoruz.
Bilgiler gitmesi gereken yere gitmiyor, her şeyi unutuyoruz. Tabii bunun düzenli olarak gerçekleştiği durumda beynimiz hipokampusa verileri transfer ederken problemler yaşamaya başlıyor dolayısıyla basit bir alışkanlık hafızamızı kökten etkiliyor.
Sosyal medyada karşılaştığımız tüm içerikler, örneğin Tweet'ler 10 saniye içerisinde okunup tüketilecek cinsten, Instagram gönderileri de benzer. Sürekli raf ömrü kısa içeriklerle karşılaşınca bir dizinin başında bir saat aralıksız durmak bizim için hayli zorlaşabiliyor çünkü odaklanma aralığımız çok kısalmış.
Hele ki bıraktığı kalıcı zararları gördükten sonra durumun ciddi olduğunu anladık. İlk aşamada bir şeyler izlerken dışarıdan gelen uyaranları azaltmak iyi bir seçenek, telefonu Rahatsız Etme modunda tutmak. Böylece farkında olmadan izlediğiniz şeye dalıp gittiğinizde sizi o andan koparacak etkenlerden kurtulmuş olacaksınız.
Peki, odaklanmak için sizin uyguladığınız yöntemler var mı?
uzun uzun araştırmaya gerek yok ki. TV'de yayınlanan programlar artık ilgi çekmiyor, o kadar. İnternet'te istediğimiz zaman izleyebileceğimiz diziler, sosyal medya varken kim ne yapsın TV'yi.
Oyun oynarken ayni zamanda bir cok film bitirmisligim var. Malesef "iste film budur" diyebilecegimiz cok film yok piyasada. Oynamadan da izledigim filmler kültlesmis filmler oluyor bu yuzden de
Bu gönderiyi okurken bile aynı anda bi TV programını izliyorum ve sohbet etmeye çalışıyorum nasıl bırakayım 🤷🏻♀️