Tarihin en önemli psikiyatristlerinden Carl Gustav Jung, içe dönük/ dışa dönük ayrımının, belirli davranışlar çerçevesinde değerlendirilmesi gerektiğini ileri sürmüştür. Ona göre içe dönükler daha düşünceli, gözlemci, sosyalleşmek ve diyalog kurmak konusunda isteksiz kişilerdir. Öte yandan dışa dönükler girgin, sosyal, sevgi dolu ve konuşkan insanlardır. Açıkçası çoğu insan bu iki ayrı uçtaki özellikleri de zaman zaman göstermektedir; ancak genel anlamda bir taraf daha ağır basmaktadır.
İşte dışa dönük olmaya eğilimli insanların daha tatminkâr bir yaşam sürdüğünün 10 kanıtı:
İçe dönük olan insanların mutsuz olmalarının sebebi bence yalnız kalamamaları. Bunu Susan Cain çok iyi tanımlamış. Bi izleyin derim :) https://www.youtube.com/watch?v=c0KYU2j0TM4
İnsanları arkadaş canlısı kılan, yalnızlığa ve yalnızlık içinde kendi kendilerine katlanma yeteneksizlikleridir. Onları hem topluma hem de uzak ülkelere yolculuklara süren, içsel boşlukları ve sıkıntılarıdır. Onların zihninde kendi kendilerini devindirecek dişli çark eksiktir. Bu yüzden, sürekli dışarıdan ve üstelik çok güçlü, yani özü kendilerininkine benzeyen bir uyarılmaya gereksinirler. Bu uyarılma olmadan , zihinleri kendi ağırlığında çöker ve ezici bir uyuşukluğa düşer DIŞA DÖNÜKLER DAİMA İNSANLARA MUHTAÇTIRLAR. ŞU YAPMACIK YALANCI SAHTE İNSANLARA... İYİ Kİ DIŞA DÖNÜK DEĞİLİM.
kesinlikle ben değilim