Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan çocuklarla ilgilenmek gerçekten sanıldığı kadar zor mu? Eğer öyleyse dikkat edilmesi gereken bazı noktaları bilmek, sizin için oldukça faydalı olacaktır.
Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan çocuklarla ilgilenmek gerçekten sanıldığı kadar zor mu? Eğer öyleyse dikkat edilmesi gereken bazı noktaları bilmek, sizin için oldukça faydalı olacaktır.
ADHD yani dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu bir kusur değil; sadece nörodavranışsal bir bozukluktur.
ADHD sahibi çocuklar ev ödevi yapmayı, beslenme çantalarını yanına almayı ya da ceketini bile sizin hatırlatmanıza rağmen unutabilirler; ki zaten her zaman da hatırlatıyorsunuzdur.
Farklı gün ve aynı konu... Sonuçta siz de insansınız.
ADHD uzak durun, sevmeyin, kaçının ya da nutuk çekin anlamına gelmez.
İşte tam da bu sebeple hem çocuğunuz hem de sizin için çevre edinmek çok önemlidir.
Obsesif - kompulsif bozukluk (OKB), muhalif meydan okuma bozukluğu (ODD), anksiyete, otizm, duyusal sorunlar bunlardan bazıları. Bu hiç de kolay değil.
'' İyi bir bakımla hiç bir şey kalmaz''. Doğru, haklısınız. Zaten dünya yuvarlak değil dümdüz, aşıların da hiçbir etkisi yok.
Aman hazır gıda vermeyin çocuğa. Protein alıyor değil mi ya da balık yağı?
ADHD' li çocuk + aperatif + popüler restoranlar + hızlı servis = keyifli zaman
ADHD' li çocuk + açlık + sakin bir restoran + uzun bir bekleyiş = aklını yitirmek
Eğer gülmüyorsanız, sonunda ağlayacaksınız. En iyisi siz hep gülün, gülmek iyi gelir.
İlaç kullanıyor mu? Hangisini alıyor? Bunu da denesin iyiymiş diye duydum.
Kanser olur mu? İnşallah yan etkileri yoktur.
Bağımlılık yapmasın bir de!
O çocuk da var bir sıkıntı, tam bir baş belası!
Azcık ayakları yere sağlam bassın, aklı bir karış havada!
Size ne kadar sürede net bir yanıt verecekleri çocuğunuzun hal ve tavırlarına bağlıdır.
Bu çocuğun pozitif ruh haline veya öğretmenlerin sizi ne sıklıkla okula çağırdığına göre değişir elbette.
10 saniye önce söyleneni unutsa bile telaşa kapılmayın.
ADHD sahibi çocukların aşırıya kaçan istekleri olabilir. Aynı zamanda bir avukat edasıyla çok bilmişlik taslayabilirler; üzülmeyin.
Özen göstererek, sabırlı bir biçimde çocuğunuza yardımcı olmalısınız. Klozet kapaklı faydalı olacaktır, göz ününde bulundurabilirsiniz.
Askeri bir okuldaki sert tavırlara göğüs germek gibi farz edin.
Çocuğunuzun verdiği mücadele sizi daha şefkatli ve merhametli bir kişiliğe büründürecek.
Başkalarının uslu çocukları çok cazip gözükecek.
Size sabır, sevecenlik ve anlayış gösteren ailelere, öğretmenlere ve diğer çocuklara minnettarlığınızı göstermekten çekinmeyin
DEHB'li bir birey olarak tamamen listeye katılıyorum. geç tanı (21 yaş) konulmuş bir DEHB'liyim, küçükken hep 'kimse beni neden sevmiyor, neden arkadaşlıklarım kısa sürüyor' diye düşünürdüm ve bu sorunun cevabını psikiyatrımın tanı koyma aşamasında sorduğu 'küçükken sebepsiz yere arkadaşlıklarınızın bittiği oldu mu?' sorusuyla aldım. DEHB'li bireyleri sevin, üzmeyin bizi. bu arada yorumumu okuyan anne babalar da unutmasınlar çocuklarının DEHB'li olması hiç bir şeye engel değil. kendimden biliyorum, kimya mühendisiyim hem çalışıyorum hem de yüksek lisans yapıyorum :) çocuklarınıza inanın ve onları sevin ^^
"DEHB" poffffff :(
bir an için küçüklüğümü gördüm lan bir dakika ben hala aynıyım