DEHB, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olarak bilinen nörolojik bir gelişim bozukluğu olarak biliniyor.
Çocuklukta başlayan bu rahatsızlık, çeşitli medikal tedavilerle kontrol altında tutulmaya çalışıyor.
İlaç kullanımıyla ilgili de birden fazla iddia bulunuyor. Bu iddialarla ilgili derlediklerimize bir göz atalım.
Yani bunun anlamı; bugün milyonlarca küçük çocuğa gereksiz yere madde bağımlılığı yaratacak kadar ciddi ilaçlar reçete ediliyor.
Okul çağı çocuklarda bu rahatsızlığın görülme sıklığı, %3-5 arası. Yetişkinlerde görülme oranı ise, %2-4 civarında.
Bu rahatsızlıkla ilgili, beynin ön bölgelerinde, dikkat yoğunlaştırılması, planlama yapabilme gibi görevler gerçekleştiriliyor. Dolayısıyla birey, bu konularda sıkıntı yaşıyor.
Belirtiler küçük yaşlarda, günlük yaşamı etkileyecek sıklıkta görülüyor. Tedavi edilmezse ilerde bu bireylerde alkol ve madde kullanım bozukluğu, akademik zorluk, antisosyal kişilik özellikleri görülüyor.
Fransa bu konuda medikal yöntemlerin dışında kalmayı tercih ediyor. Çünkü DEHB'i nörobiyolojik bir sorun olarak görmemekle birlikte, psiko-sosyal ve durumsal faktörlerin yol açtığı tıbbi bir durum olarak nitelendiriyor.
Bu nedenle Fransa'nın tedavi yöntemleri diğer ülkelerden oldukça farklı.
ABD, DEHB'i beyindeki kimyasal dengesizliğin sonucu olan nörolojik bir bozukluk olarak görüyor.
Aslında hepimiz biliriz, bazı gıdaların ruh halimizden, enerjimize ve düşünce süreçlerimize kadar etkilerini hissederiz. Fransa'da çocukların beslenme şekilleri de bu rahatsızlığa göre yeniden düzenleniyor.
Aile içi disiplin yöntemlerinden biri de çocuğu ''ağlatmak''. Yemek saatlerine uyum, hatta yürümeyi öğretirken bile bu yöntemi kullanıyorlar. Bu şekilde de çocuğun genç yaşta kendini disipline edebileceğini, davranış sorunları için ilaç alması gerekmeyeceğini düşünüyorlar.
Bu nedenle bu uygulama disiplin için oldukça sık kullanılıyor. Bu davranış da, ailelerin yasal olarak ''disipline etme hakkı'' olarak değerlendiriliyor. Ancak bu uygulama yeni psikolojik hasarlar açar mı bilinmez...
İlaç kullanmama başarılarındaki en büyük etkenin ebeveynlik kültürlerinden değil, beslenme ve davranışsal anlamda bütüncül yaklaşımlarından dolayı olduğu düşünülüyor.
DEHB ilaçlarının, potansiyel olumsuz yan etkilere sahip olması nedeniyle ilaçlar, ''son çare'' olarak değerlendiriliyor.
Çocukların psikoterapi ilaçlarına erkenden bağımlı hale gelmesi, ilerde madde bağımlılıklarına da yol açabiliyor.
Temelde dikkat eksikliği, aşırı hareketlilik ve dürtüsellikten oluşan DEHB'in belirtileri çocukluktan sonraki yaşlarda tez canlılık, sabırsızlık, uygunsuz zamanlarda sohbete başlama gibi belirtilere dönüşebiliyor. Bu nedenle belirtileri gözlemlerken de çok dikkatli olmalıyız.
G*tünüzden uydurmayın internette orda burda gördüğünüz her şeye inanıp burada paylaşıyorsunuz dehb bir bozukluktur ilaçlar bu bozukluğu geçirmez sadece kontrol altında tutmak içindir tamamen geçirebilecek bir tedavi henüz yoktur biz bunları öğreniyoruz siz orda burda okuduğunuz her boka inanıp güya bilimsel bir makale yayınlıyormuş gibi buralarda paylaşıyorsunuz bazı şeyleri de uzmanlarına bırakın bir zahmet her bilgiyi internette bulamazsınız biz bunları öğrenmek için 50-70 tl lik kitaplara kafa patlatıyoruz siz çok uzmanmış gibi orda burda gördüğünüz yanlış bilgileri aktarıyorsunuz
Oy oy "sosyolojik bir bozukluk", "psikoterapi ilaçları" götünüzden terim uydurmaya devam. DEHB ile ilgili bir ton tartışma var eyvallah da, konuyla hiçbir ilgisi olmayan bir editör bunla ilgili galeri yapmaya çalıştığında böyle komik sonuçlar doğuyor
yalnızca bu hastalık mı? pek çok hastalıkta durum maalesef aynı şekilde. birebir tanıdığım pek çok ilaç mümessilinden aldığım bilgi dr.ların bu konuda kotaları olduğu, içeriğine bakmadan, yan etkilerini, onları bunları umursamadan ilaç dayadığı ve yıl sonunda sıfır araba, ev gibi pek çok ödül aldığını birebir biliyorum.