'Erkek kardeşlerimle aynı mahallede gazete dağıtıyorduk, Margie diye bir kadının da evine gazete bırakırdık. Yalnız başına yaşayan bir kadın olduğu için birimiz içeri kadar girip iyi mi diye bakardık. Bir gün içeri girme sırası bendeydi. Girdim, baktım yatağına uzanmış uyuyordu, hiç sesimi çıkartmadan gazeteyi masasına bırakıp çıktım. Ertesi gün, yine uyuyordu. Önceki günün gazetesine de hiç dokunmamıştı bile. Sonraki gün içeri girdiğimde Margie uyanıktı. Çok mutlu olduğunu söyleyip bana sarıldı. Fakat ertesi gün evinin önünde arabalar olduğunu gördüm. Margie 4 gün önce yatağında ölmüştü bense bir önceki gün onunla konuşup, ona sarılmıştım.'
—Sejl Ó Longáin
Ben 14-15 yaşlarımdayken evde kimsenin olmadığı bir gün salonda oturup TV izliyordum.. Birden benim odamdan sesler gelmeye başladı . Sonra sesler gittikçe kadın çığlığına benzemeye başladı. Beni aldı bir korku ama cesaretimi toplayıp elime mutfaktan bıçak alıp odama gittim kapıyı sessiz ve yavaşça açtım. Aman tanrım didim, o da ne... Bilgisayarda film açık kalmış, şerefsiz peter north, jenna jameson a neler yapıyor neler . Kadıncağız da bas bas bağırıyo tabi can havliye... :) Şaka lan şaka atlamayın hemen %100 Yalan ... Bizim evde benim odam yoktu, gecekonududa büyüdük olm biz... o zamanlar internet ya da cd filan da yoktu olsa da farketmez bilgisayarımda yoktu ! Çok fakirdik biz defterim bile yoktu taş tabletlere yazardım ben ödevlerimi... Yaşlıyım olm ben !
Abartmıyorum çık dışarı gördüğün 100 insan'a sor 90'ı bu tür olaylar yaşamıştır. Yaşamasa bile yaşamış gibi anlatır. Ama gerçekte olan minimumdur. Kimisi uykusuzluk veya başka sebeplerden halüsinasyonlar görür, kimisi psikolojik olarak gördüğünü düşünür, kimisi gördüğü rüya'nın gerçek olduğunu sanar. Tıpkı The Conjuring filmde Ed ve Lorreine çiftinin söylediği gibi. "Çoğunlukla olayların mantıklı bir açıklaması vardır."
korkmadım ama her 10 saniyede bir arkama bakıyorum