Bazı olaylarda endişemiz, olayın asıl hacmini bile geride bıraktığında bu sürece bir dur demek, hayatın akışına dönebilmek şarttır. Bu yüzden uzmanların önerilerine kulak vermekte fayda var.
Bazı olaylarda endişemiz, olayın asıl hacmini bile geride bıraktığında bu sürece bir dur demek, hayatın akışına dönebilmek şarttır. Bu yüzden uzmanların önerilerine kulak vermekte fayda var.
Yaygın korkuların sınıflandıran James Gordon Gilkey 1934 yılında yazdığı kitabında 5 farklı endişe kategorisinden bahseder. Bu 5 kategorinin 4'ü hayal dünyamızdan çıkmaktayken 1 tanesi gerçek temeller üzerinde yükselir. Gerçek temelleri olan endişelerin tüm diğer endişelerimize oranı sizi şaşırtacaktır: Sadece 8%!
İnsanı ağına düşüren bu 8%'lik endişe yumağı üzerine düşünüldükçe ağırlaşmakta ve neredeyse insan zihninin tamamına hükmetmekte. Endişe küçüktür fakat işlevi (pek olumlu olmasa da) oldukça büyük.
Helenistik felsefenin önemli akımlarından Stoacılık tam da bunu söyler. Mutluluğu dış koşullara bağlamak hiç de mantıklı değildir çünkü insan evrenin en yetkin iradesine sahipken kendi fikir ve hislerini kendisi kontrol edebilmelidir.
Eğer bir dış etken sizi üzerse, duyduğunuz acı o şeyin kendisinden değil, sizin ona verdiğiniz değerden geliyordur, onu da her an ortadan kaldırma gücünüz vardır.
Milattan önce yaşamış Romalı filozof Seneca'ya göre bizi endişelendiren şeyler bizi yenen şeylerden daha fazladır ve bizi yenilgilerimiz değil yenilgilere dair büyüttüğümüz korkularımız tüketir.
Korkularınız bir gün gerçekleşecekse, beklenen sonuç ortaya çıkacaksa kendinizi buna şimdiden hazırlamanın faydası nedir? Belki beklenen gerçekleşmez fakat daha gerçekleşmeden çekilen endişe yükü bâki kalacaktır. Bırakın endişeniz gerçekleştiğinde acıyla ve mutsuzlukla tanışın, korkuyla yitirdiğiniz anları daha dolu yaşayın ki olumsuz anlarda size destek olsunlar.
Tüm bu anskiyeteye, bu endişelere bu sıkıntılara egonuz mu sebep oluyor? Önünüze şapkanızı alıp düşünün. Eğer kendi kendinizi tüketiyorsanız egonuzu yenmenin zamanı geçmeden harekete geçmelisiniz. Dış etkenlerde sebep aramaktan önce bu aşamayı gerçekleştirmek aslında zor fakat etkisi en büyük olan çözümdür.
Kimi zaman her şeyin üstüne gitmek çözüm getirmeyebilir, çözümü ararken hatanın içine düşebilirsiniz. Öyle ki bir adım geri gidip her şeye uzaktan bakabilmek bazı anlarda ilerleyebilmenin tek yolu olabilir.
Her duygunun ve olayın telafisi olabilir fakat zaman sessizce, fark ettirmeden akıp gider. Zamanın değerini anlarken aslında anksiyetenin etkisini de azaltabilmeyi öğreniriz. Endişenin bu algıyı yitirmeye sebep olması aslında zamanın verimsiz akışını sadece hızlandırır. Seneca'ya göre endişeli ve dalgın kişi hayatta istediği sonuca hiçbir zaman ulaşamaz, sadece kovalar.
Endişeleri geride bırakmak, hayali bir kutuya saklayıp kilidini saklamak sadece senaryo icabı gerçekleşen durumlar gibi gelebilir. Daha realist çözümler de var. Örneğin sadece endişelerinize ayıracağınız zamanlar ayırın kendinize. Uyandığınız andan sonraki ilk 10 dakika ve yatmadan önce 10 dakika endişelerinizle aranıza hiçbir şeyin girmesine izin vermeyin. Kaçmayın, kendi derdinizi kendinize anlatıp dinlemeyi deneyin ve 'Endişe Mesaisi' olarak adlandırdığımız bu mesaiye riayet edip mesai dışına işinizi çıkarmamaya özen gösterin.
Anksiyete sahibi kişilerde sosyal ilişkilerin kuvvet seviyesi anksiyeteyi aşabilme adına önemli bir etkiye sahip, endişe anında yalnız kalmakta ısrar edildiğindeyse etkinin olumsuz çizgiye kayma ihtimali daha yüksek.
Rutinleri düzenlemek zihnimizi dize getirmekten daha kolaydır. En basitinden, uyku düzensizliği başlı başına bir anksiyete tetikleyicisidir, size uygun düzeni bulmak ve düzeninizi oturtun, kendinizi 'engeller' listesinden çıkarın. Zamanın akışını lehinize çevirerek endişeleri zihninizden uzaklaştırmak için tüm bu basit ama etkili yöntemlerin faydalı olması dileğiyle!
Türkiye de yaşayıp anksiyetesi olmayan var mı?
güzel bir içerik üreteyim insanlara faydalı olayım demek için başladığınız bu yazıda, hastalıkla mücadele eden insanlara "Endişe, korku bunlar hikaye, her şey insanda bitiyor her şey." diyerek içeriğin başında sifonu çektiniz. Devamını okumadım bile...