Eğer siz de depresyon veya anksiyeteyle mücadele edenlerdenseniz, aynı durumda olan insanlardan gelen bu 24 tavsiye ilginizi çekebilir:
Eğer siz de depresyon veya anksiyeteyle mücadele edenlerdenseniz, aynı durumda olan insanlardan gelen bu 24 tavsiye ilginizi çekebilir:
'Genellikle köpeğimle birlikte saatlerce dışarıda oturup fide dikiyorum, zamanımı acele etmeden rahatlamaya ve küçük fidelere odaklanmaya ayırıyorum. Bu fideler büyümeye başladıktan sonra tıpkı bir ebeveyn gibi gururlanıyorsunuz; çünkü onların küçücük fidelerden kocaman çiçek açan bitkilere dönüşmesine tanıklık ediyorsunuz.'
'Ben bir fotoğrafçıyım ve hep kendi portremi çekmenin depresyon ve kaygıyla baş etmeme yardımcı olduğunu düşündüm. Bunu yapmak, bir anlık da olsa gerçeklikten kaçmama imkan sağlıyor.'
'Fotoğrafçılık ve bir şeyi filme almak beni yavaşlamaya, nefes almaya, etrafımdaki şeyler hakkında düşünmeye ve ana odaklanmaya itiyor. Kendimi kaygılı veya çökmüş hissettiğimde dışarı çıkıp çekim yapmaya başlıyorum. Bu beni sakinleştiriyor, bir şeye yoğunlaşmamı sağlıyor ve ruhsal bozukluk adı verilen canavarı kullanarak güzel bir şey yaratmama imkan veriyor.'
'Yıllarca kaygı ve depresyon ile mücadele ettim. Üniversite 3. sınıftayken yaşadığım oldukça ağır bir depresyon sürecinde, erkek arkadaşım ve ben bu rahatsızlıkların hayatlarımızı nasıl etkilediğini betimleyen bir fotoğraf projesi için işbirliği yaptık. İkimiz için de oldukça rahatlatıcı bir deneyimdi; yanlış anlaşılmış bir yönümün içten bir tasvirini yapmak o durumla ilgili yaptığımız konuşmaları ve onunla baş etme yöntemimizi iyi yönde değiştirdi.'
'Yaptığım bir düşük ve duygusal şiddet gördüğüm bir ilişki sonrasında, soyutlanmayı bir görüntüye dönüştürmeyi başardım.'
'Yol kenarına bırakılmış unutulmuş sandalyeleri alıyor ve onların döşemelerini yeniliyor ve güzelleştiriyorum. Ve bu bana harika hissettiriyor... Henüz yapmadım ancak her zaman bu sandalyelerden birini bulduğum yere geri bırakmak istedim, böylece onu atan her kimse, bir ömrü yok gibi gözüken şeylerin aslında içinde ne kadar çok hayat barındırdıklarını görebilir.'
'Koşuya çıkmak, bir dağın zirvesine tırmanmak ve kendimi dünyanın doruğunda hissetmek kaygımın hafiflemesini sağlıyor.'
'Bazen iş yerindeyken ve moralim bozuk olduğunda veya duygu karmaşası yaşadığımda, dışarı çıkıp sokakta gördüğüm şeyleri çizmek hoşuma gidiyor. Çizim yapmak bana kontrolün elimde olduğu hissini veriyor ve beni fiziksel dünyanın tuhaf güzelliğinde teselli bulmaya itiyor. Ayrıca şunu farkettim ki 10 dakika güneşin altında durmanın ciddi bir şekilde faydası oluyor.'
'Dışarı çıkıp nehir kıyısında düzgün bir kaya bulmayı ve üzerinde bu tasarımları yapmayı seviyorum. Beni dışarı çıkıp yürümeye teşvik etmesinin yanı sıra ortaya çıkan doğaçlama sanat eserinin de terapi edici bir yönü oluyor.'
'Hayatım boyunca depresyon ve anksiyete ile mücadele ettim. Eskiden tamamen kendi umutsuz dünyamın içinde kısılıp kalmıştım. Üç yıl önce ise, yakınlardaki bir perili evde çalışmak için gönüllü oldum ve makyaj yapmayı öğrenmeye başladım. Halen daha bu işte çok iyi olmasam da, yeni bir beceri öğrenmek hayatımdaki her şeyi olumlu yönde etkiledi; erkek arkadaşımla ilişkimi bile.
Artık dünyadan saklanmayı reddediyorum ve bunu yansıtan yeni karakterler yaratmaktan zevk alıyorum. Bu fotoğrafta gördüğünüz vücut makyajını geçtiğimiz Nisan ayında yaptım. Şu ana dek yaptığım en başarılı iş olduğunu düşünüyorum. Daha fazla öğrenmek ve kendimi geliştirmek için can atıyorum ve bu iş bana gurur duyulacak ve uğruna yaşanacak bir şey verdi.'
'Üniversiteyi bırakmış ve işsiz olmak, herhangi bir şeyle meşgul olmamak anksiyetemin şiddetli bir şekilde su yüzüne çıkmasına sebep oldu. Bir gün zihnimi ve ellerimi meşgul tutmak için bir şey yapmaya ihtiyaç duydum ve böylece soya balmumundan mumlar yaptım ve onları kokulandırmak için de esansiyel yağlar kullandım. Esansiyel yağ karışımlarını seçmek oldukça rahatlatıcı oluyor ve balmumunun eriyişini seyretmenin de terapi edici bir yönü var. Saatlerce bunu yapmakla uğraştım ve bütün günüm endişelenmeden, kaygılanmadan, gerilmeden ve panik olmadan geçti. Bu mumları yakmak da inanılmaz bir his veriyor.'
'Köpeğim Pepper 3 yaşında Belçika Malinois cinsi bir rehber köpek. Onu bir barınaktan alıp, bir eğiticinin yardımıyla eğittim. Onunla tanıştığımda oldukça depresif bir durumdaydım, kaygı bozukluğu ve bipolar bozukluktan muzdariptim ve intihara meyilliydim. Bugün hayattaysam bu Pepper sayesinde oldu; o bana yaşamak için bir sebep verdi. Onu eğitmek bana hiçbir amacım yokken bir amaç vermişti ve şimdi ise içimi özgürlük hissiyle dolduruyor. Aslında evden daha çok dışarı çıkmak istiyorum ve bu durumla ilgili her gün sorun yaşıyorum; ancak onun hayatıma girmesiyle birlikte sadece var olmak yerine yaşadığımı hissediyorum. O benim için her şey demek, en iyi arkadaşım, destekçim, öğretmenim, kurtarıcım ve kalbim. Pepper, başıma gelen en iyi şey.'
'Dört yıldan daha uzun bir süredir kaygı ve depresyon ile mücadele ediyorum. İki veya üç yıl kadar önce RoomStyler uygulamasında odalar tasarlamaya başladım ve daha sonra SketchUp'ta ev tasarlayarak işi ilerlettim. Bu konuda internetten öğrendiklerim dışında bir eğitimim yok, ancak küçük tasarımlarımla gurur duyuyorum.'
'Şiddetli depresyon ve kaygı bozukluğu, kendine zarar verme eğilimi, düşük benlik saygısı ve kötü bir beden algısına sahibim. Yazın yaklaşmasıyla, bu yaralarımı saklamam zorlaşıyor. Büyük beden giyen bir kadın olarak, mağazalarda üstüme uyacak, yakışacak, zevkli, modaya uygun ve saklamak istediğim kusurlarımı kapatacak şeyler bulmakta zorlanıyorum.
Böylelikle, bu yaz giymek üzere dikmek isteyeceğim giysiler tasarlamaya başladım. Bu, yaratıcı bir şey planlama ve ortaya çıkacak şey için heveslenmeme imkan sağlıyor ve eskizlerimi dijital ortamda renklendirmenin de oldukça rahatlatıcı bir deneyim olduğunu düşünüyorum. Kendi resimlerimi çizerek bedenimi daha farklı, daha pozitif bir ışıkta görmeye uğraşıyorum; ancak bunun olmasına daha çok zaman var. Yine de, gördüğünüz resimde ortaya çıkan şeyden memnunum ve umarım oradaki şeyi gerçek kılacak motivasyonu bulabilirim.'
'Kaygı ile mücadele etmek için, erkek arkadaşımın yaptığı ok başlarının etrafına tel sarmaya başladım. Ellerimle bir iş yapmanın beni oldukça rahatlattığını düşünüyorum.'
'Hiçbir şey yapmak istemediğim zamanlarda, elime bir çırpma teli alıp kek yapmaya başlıyorum.'
'Maddi bir şey yarattım denemez fakat yeni ve daha eğitimli bir 'ben' yaratma aşamasındayım. Kendi mücadelemi, benzer durumda olan başkalarına yardım etmek için kullanmaya karar verdim. Önümüzdeki sene yeterlikli bir danışman olacağım; ruhsal bozukluklar yaşayan insanların hayatını değiştirecek ve kendi kötü deneyimlerimi aynı sıkıntıları yaşayan insanları iyileştirmek için kullanacağım.'
' Şiddetli bir depresyon ve kaygı bozukluğuyla mücadele ettiğim bir dönemde iki şey keşfettim. Birincisi o güne dek fark etmediğim çizim yapma yeteneğim, ikincisi ise kısa bir süreliğine bile olsa, çizim için gereken konsantrasyonun kaygı dolu düşüncelerimden beni uzaklaştırdığı gerçeğiydi.'
'Bu parçaları tığ ile işledim ve onlarla bir battaniye yapmayı planlıyorum. Mükemmel bir çözüm olmasa da, kaygı ve depresyonumu azaltıyor. Beni teşvik eden ve kendimi biraz daha iyi hissetmeme neden olan şey başarmışlık duygusu. Gerçi battaniyenin benim olacağı konusunda şüphelerim var, çünkü kedim Kiwi onu kullanmak konusunda çok istekli.'
'Etsy dükkanımdaki her şey direkt veya dolaylı olarak ruhsal bozukluğumun ürünü. Yıllarca depresyon ve kaygı ile mücadele ettim ve birkaç yıl önce de Borderline Kişilik Bozukluğu'ndan muzdarip olduğum ortaya çıktı. Oğlumun doğumundan sonra, kendimi gereksiz hissettim, artık bir birey olarak var olmadığımı ve sadece oğlumun beslenmesi ve bakımı için var olan bir tür boru hattı olduğumu düşündüm. Bir şeyler üretmek, hala önemli olduğumu kendime kanıtlamanın bir yoluydu ve işler ne kadar kötüye giderse gitsin, dünyayı yarattığım şeylerle daha iyi bir hale getirebiliyordum.'
'Bu iki yıl önce yaptığım bir poster. Oldukça zor bir gündü, fakat hala odamda asılı duruyor ve her gece ona bakmak bana huzur veriyor.'
'Ateşle oynuyorum. Özellikle lamba yapımıyla uğraşıyorum; 2000 derecelik ateşin önünde oturuyor ve camı eritiyorum. Hem yıkıcı, hem de yaratıcı bir süreç bu. Beni odaklanmamın zorunlu olduğu (öbür türlü yanmam riski var) bir duruma sokuyor ve depresyon şeytanlarını kısa bir süreliğine uzaklaştıyor. Bu testiyi ilaç tedavisine başlamadan önce yapmıştım.'
'Böbrek nakli hakkımı kaybettikten ve aldatan erkek arkadaşım tarafından hayal kırıklığına uğratıldıktan sonra depresyona girdim. O kadar öfkeli ve üzgündüm ki yataktan neredeyse hiç çıkamıyordum. Beni o karanlık delikten çıkaran tek şey gözyaşlarım oldu. Ağlayıp durmak yerine, kumaşın üzerine işlemeler yaparak, üzerinde farklı mesajlar taşıyan gözyaşı şeklinde yastıklar yapmaya başladım. Bir yastığı tamamladığımda, kendimi özgürleşmiş hissediyordum.'
'Katıldığım bir partide sosyal kaygımla baş edebilmek için, şeker ambalajları kullanarak bu bilekliği yaptım. Bunun iyi bir fikir olduğu ortaya çıktı, çünkü insanlar bunu havalı olduğunu düşünerek bana boş ambalaj kağıtlarını uzatmaya başladılar ve ben de konuşma konusu bulmak konusunda strese girmek zorunda kalmadım.'
'Bebeklerimin çoğunu depresyon ve kaygı ile mücadele etmek için yapıyorum. Ellerimi kullanıyor olmak ve böyle bir şeye yoğunlaşmak güzel bir şey.'
'Fiziksel ve duygusal olarak beni oldukça yıpratan bir düşük yaptım ve hayatım rayından çıktı. Bebeğimin anısına,saflığı, yeni hayatı ve onu her zaman seveceğim gerçeğini simgeleyen beyaz laleler işlemeye başladım. Bunu yapmakla uğraştığım saatlerde, kederlendim, ağladım, biraz dinlenmek için zihnimin boşalmasına ve duygularımın uyuşmasına izin verdim. Bu işlemeyi katlanmış bir şekilde saklıyorum ve arada bir çıkarıp bakarak kendime korkunç dönemleri atlattığımı, hayatta güzel şeylerin var olduğunu ve mücadele edebileceğimi hatırlatıyorum.'
'Bunu kendime gerçekte kim olduğumu hatırlatmak için yaptım.'
'Hayatımı kendim yarattım. Karşıma çıkan her sorunda, resim ve fotoğrafçılık gibi farklı sanatları kullandım ve fotoğrafa olan tutkumu temel alarak bir kariyer yarattım. Her şeyin sona ermesini dilediğimde bile, hayat verme yeteneğine sahiptim. Ölmek, ışığı bir daha görmemek istedim; ışık göründüğünde ise onun içinden geçip elimde daha parlak bir şeyle çıkageldim. Arkadaşlarım ve ailemle benliğimi yeniden oluşturmama yardımcı olacak ilişkiler kurdum. Yolumu başkaları için onu eğip bükmeme gerek kalmayacak şekilde çizdim.
Kendimi olmak istediğim gibi yarattım. Sonuç mutluluktu ve hala ruhsal bozuklukla mücadele ediyor olsam da onun üzerinde kontrol sahibiyim; tıpkı bir ressamın fırçasını kullanarak resim üzerinde hakimiyet sağlaması gibi. Hayatınız bir Jackson Pollock tablosu gibi dağınık ve karmaşık bile olsa yine de güzeldir ve mutlaka sizin içinizdeki bu güzelliği görecek biri çıkacaktır.'