11 ilimizi etkileyen 6 Şubat depremleri 1. yılını doldurdu. Yakınlarını kaybeden vatandaşlarımızın acısı ise bugün iki katına çıktı. Sevdiklerini kaybeden insanlarımızın yüreklerimizi dağlayan paylaşımları ise herkesi gözyaşlarına boğdu.
11 ilimizi etkileyen 6 Şubat depremleri 1. yılını doldurdu. Yakınlarını kaybeden vatandaşlarımızın acısı ise bugün iki katına çıktı. Sevdiklerini kaybeden insanlarımızın yüreklerimizi dağlayan paylaşımları ise herkesi gözyaşlarına boğdu.
Deprem bölgesinde yaşamıyor olmama rağmen her şeyi en derinden hissettim. Acıları, haykırışları.. Enkaz altında kurtarılmayı beklerken iş bilmez beceriksizler yüzünden, ölüme terk edilen çığlıkları.. İş makinelerine yalvaran acılı insanları. Gönderilen yardımları yağmayalan şerefsizleri. Öylesi bir zamanda Kiraya, ekmeğe, suya zam yapan aşağılık fırsatçıları. Acılı insanlarımız için unutulmayacak yardımlar yapan, Haluk levent ve Oğuzhan uğur'a iftira eden aşağılıkları. Yetmezmiş gibi hedef gösteren siyasetçileri. Kızılayın hiç utanmadan parayla çadır satmasını. Hâlâ bugün vatandaşına sarf edilmeyecek sözlerin edilmesini. Gönderilen yardım kolilerine dahi, siyasi parti logoları yapıştırılmasını. Bu ahlaksızlıkları unutmadık. İhmalkârların yargı önünde hesap vermeyecek olmaları o kadar çok zoruma gidiyor ki. Bizler vicdansızlığın en dibini yaşadık! çok üzgünüm..Geride kalanlara sabırlar diliyorum..
Kalanlar içinde katlanilması zor bir durum ne denirki sözler tükendi çok acı... Allah sabır versin depremde kaybedilen canların mekanları cennet olsun.. acınız acımız...
Ağlamaktan okuyamadım, okuyamadığım için acınızı paylaşmadım sanmayın. Sizi çaresiz ve yalnız bırakanlar utanmaz ama ben insanlığımdan ve çaresizliğimden utandım. Özür dilerim yapamadığım her şey için, özür dilerim yardım edemediğim her can için... Özür dilerim...