Çocuğum diye sevdiğiniz hayvanları nasıl sokağa atabiliyorsunuz ya?
Çocuğum diye sevdiğiniz hayvanları nasıl sokağa atabiliyorsunuz ya?
Onları bir süs eşyası gibi görüp, istediğim zaman seveyim yapamadığımda sokağa geri bırakırım demek insanlık dışı. Hele ki küçükken alıp eve alıştırdığınız, dışarıdaki hiçbir tehlikeden haberdar olmayan bir hayvanı bakamıyorum diye sokağa bırakmak korkunç bir durum.
Ama bazen de insanlar 'çocuğum' dediği evcil hayvanlarını başka hiçbir çaresi kalmazsa sahiplendirmek zorunda kalabiliyor. Bence yanlış ama bu da tartışmaya açık bir konu.
Daha önce hiç evcil hayvan beslememiş birisi, bir evcil hayvan edinmeden bu sorumluluğun altından kalkıp kalamayacağını nasıl bilebilir ki? Buradaki insan sorumluluğu almayı denemiş, altından kalkamamış başka bir sahip arıyor.. Burada yanlış ne var acaba da ben göremiyorum?
ben kendimi bildim bileli kedi manyağıyım.yıllarca anneme alalım diye yalvardım.en sonunda emrivaki yapıp yavru bi kedi sahiplendim.dünyanın en harika hayvanları.ama alışana kadar,çok sabır istiyor.ben ilk bir ay baktım,delirmek üzereydim.yavrumu özel mamayla besliyordum onu ishal yapıyordu.bir ay evin her köşesinde bok temizledim.annem ses etmedi.çünkü pişman olduğumu düşünüp üstüme gelmedi.ama inat ettim kuzumu veterinerlerden eve getirmedim.ilaçlarıdır vitaminleridir cebimde son paramı verene dek mücadele ettim.şimdi 1 yaşında.ve annem geçen yanlışlıkla patisine bastı diye koca gün ağladı :D :D bi evladım olsaydı anca bu kadar severdim.ailece deliriyoruz onun için.iyi ki sabretmişim.onu alınca evin bereketi arttı resmen.yoluna girmeyen herşey yoluna girdi.bolluk bereket yağdı eve.inanıyorum ki onlar allahın sessiz kulları.bu kızı da anlıyorum en azından sokağa atmaması iyi bişey.herkes sabırlı olacak diye bişey yok.
Kolay iş değil arkadaşlar, hevesle alıp sokağa atan insanlar tanıyorum bu en azından onu yapmamış. Hasta ya da terk edilmiş yavruları alıp bakıp sahiplendiren ve zaten kedi besleyen biri olarak soyleyeyim zor iş, ciddi bir maddi yük iyi bir mamanın kilosu 40-50 hatta daha fazla, kumu, aşısı, kısırlaştırması derken belinizi bukebilir, bırakabileceğiniz kimse yoksa hayatınızı kısıtlayabilir (tatil, gezi vs.unutun). Kediler asabi saldırgan olabilir eşyalara zarar verebilir gece sizi uyutmayabilir, benim şu anki kedim tam bu tarife uyuyor bir ara sahiplendirmeyi bile düşündük isteyen de çıktı ancak kıyamadık büyüdükçe biraz daha sakinleşti hala kendini sevdirmiyor ama eskisi kadar saldırgan değil. O yüzden sahiplenmeden iyi düşünün bunları göze alabiliyor musunuz.