Latin Amerika'da bulunan birçok ülke ekonomik krizlerle mücadele ediyor. En istikrarsız ve alım gücü düşük olanlardan biri ise Venezuela. 2015 yılından itibaren hala ekonomisini toparlayamamış ülke, o yıldan beri milyonlarca vatandaşın göç etmesine seyirci kalıyor. Bu göçmenleri istikameti ise elbette ki ABD. Biz de Venezuela'dan ABD'ye yaptıkları tehlikeli yolculuğu anlatan Tonito ailesinin yaşadıklarını sizlere aktardık. Bu içler acısı yolculuğun detayları için buyurun... 👇
Bataklıklardan ve nehirlerden oluşan bu yolda ise karşılarına türlü tehlikenin çıkacağını biliyorlardı. Ancak Pedro Tonito küçük kızının açlıktan ağlamasına artık göz yummayacaktı... İşte Venezuelalı ailenin altı ay süren içler acısı yolculuğu... 👇
'Amerikan rüyası yaşayıp kızlarımıza daha iyi bir gelecek ve daha kaliteli bir hayat sağlamak tek motivasyonumuzdu. Onlar bizim her şeyimiz.'
Pedro Tonito trendeki deneyimlerini şöyle aktarıyor;
'Trende yaşadıklarımız ve karşılaştığımız tehlikeler çok zordu. Yetişmeye çalışan insanları almak için durduğumuzda insanların gözlerindeki korkuyu görüyorduk. Ya binemezsek, ya aşağı düşüp ölürsek... Aynı korkular bizim için de geçerliydi.'
La Bestia'daki yolculuğu takiben bir süre Meksika'da kalan aile, sonrasında kuzeye doğru kah yürüyerek kah otobüsle yollarına devam etmek zorundaydılar.
Her an her dakika canlarından olma ihtimali vardı çünkü yollar sadece coğrafi olarak zorlu değildi; tehlikeli insanlarla da doluydu. Aile özellikle Kolombiya'yı Panama'ya bağlayan Darien Geçidi'nde korkunç bir olay yaşamıştı.
Canlarına zarar gelmese de soyguna uğrayan aile, umutlarını yitirmeyerek çocuk hırsızlarının, tecavüzcülerin ve haraççıların arasından geçip bir şekilde göçlerini sürdürmeyi başarmışlardı.
Ancak bu aileler göç kararı verdiklerinde ABD'nin politikaları hakkında hiçbir şey bilmiyordu. Pedro Tonito da göçmenleri yakından ilgilendiren '42. kanundan' haberi olmadığını söylemişti.
Tüm bunlara rağmen aileler hala tehlikeli yolculuğu ve sınırdan geri gönderilme riskini göze alacak kadar çaresiz haldeler. Yollarda hayatını kaybeden insanları görmesinler diye çocuklarının gözlerini kapatarak daha iyi bir hayat için yürümeye devam ediyorlar.
'Biz başardık ancak bizim kadar şanslı olmayan o aileleri asla unutamayacağım. Çok tehlikeli bir yolculuktu ve o kadar çok ölü insan gördüm ki o görüntüleri unutmam mümkün değil.' diyor Pedro Tonito.
Tüm tehlikeleri atlatarak trenle, yürüyerek ve bazen uçakla yaptıkları içler acısı yolculuğun sonunda umarız istedikleri gibi bir hayata kavuşurlar.
Peki bu konuda siz ne düşünüyorsunuz? Yorumlarınızı bekliyorum! 👇