Salgın sürecinde sahada yer alan sağlık personellerinin paylaştığı bu hikaye ve görüntüler hepimizi çok etkiledi.'Dört senedir yoğun bakım hemşiresi olarak çalışıyorum. Genellikle koruyucu ekipmanlar mesele olmuyor fakat bu salgın öncesiydi. Şimdi N95 maskelerimizin üzerine sarı bir maske giymek zorundayız. Böylece N95 maskelerimizi yeniden kullanabiliyoruz.''Acil serviste hemşireyim ve genellikle dünyanın her yerinden hastalarım oluyor. COVID protokollerine erken başladık ve hızlıca harekete geçtik. Kişisel koruma önlemleri nedeniyle sürekli bir değişiklik var. Hastalarımızı, toplumumuzu ve hastanemizi koruyoruz. Ambulans bölümünü kapattık ve hastaları taramak için çadırlar kurduk. İhtiyaç halinde hastaları solunum cihazına bağlamak için negatif basınç odalarımız var. Bu mesleği seçen ve her şeye rağmen devam eden mesai arkadaşlarıma minnettarım. Birinin gülmediği, ağlamadığı veya yorgunluktan inlemediği tek bir vardiya bile yok. Ama her gün burada olduğum için çok mutluyum.''Bölgedeki farklı bakım evlerinde çalışan bir asistan hekimim. Virüsü buralardan uzaktan tutmak için elimizden gelenin en iyisini yapıyoruz. Hastalarımızın evleri buralar. Birçoğu dünyada neler olduğunu bilmiyor bile.''Sevdiğiniz birini hastaneye veya acil servise gönderdiğinizi ve testler negatif çıkmadıkça bir daha görme şansınız olmadığını düşünün. Ayrıca hastalarımızı rahat ettiremiyoruz çünkü odalarında uzun süre kalmak çok tehlikeli. Gerçekten çok kötü.''İşte böyle görünüyor. Koruyucu ekipmanlar yeniden kullanılabiliyor. Şu an çalışmak, cam kapıyı tıklayarak birine neye ihtiyacı olduğunu sormak için onun size doğru yürümesini beklemek demek. Ayrıca bu, bir hayatı neredeyse tek başınıza kurtarmaya çalışmak demek. Çünkü yalnızca birkaç kişi bu odanın içine girebilir.''Başka bir şey yapıyor olmayı istemezdim. İnsanların bana ihtiyacı var ama benim üstüm olanların da kendisine dikkat etmesi gerek çünkü benim de onlara ihtiyacım var.''Salgın nedeniyle çocuklarımızın birçoğu hastanede tek başına. Bir çocuğa annesinin ve babasının neden onunla aynı odada olmaması gerektiğini açıklamak oldukça zor. Bebekler ve küçük çocuklar bir seferde tek bir ziyaretçi izni olduğu için aileleri olmadan durmak zorundalar. Yani hem uzaylıya benzeyen biri odaya giriyor hem de kendilerini güvende hissetmelerini sağlayan aileleri yanlarında değil.''Sağlık çalışanlarının bir araya gelmesinden ve ilk baştan beri kurduğumuz bağdan gurur duyuyoruz. Bu işte GERÇEKTEN beraberiz.''Ayrıca hastane personeli hastalanırsa hastaneye çağrılmaktan da korkuyorum. Birçok doktor gibi ben de insanları iyileştirmek için buradayım. Her şeyi mahvetmek istemiyorum. Aslında çocuk doktoruyum ama hastalarımı göremiyorum. İnternet üzerinden onlarla konuşuyorum. Aileler evden çıkmak zorunda olmadıkları için bu durumdan memnunlar. Ben de bütün çocukların zamanında aşı olduklarından emin olmaya çalışıyorum. Çalıştığım topluluk gerçekten inanılmaz, güçlü ve düşünceli.'