Çorum'da akıllara dehşet veren bir olay yaşandı. Annesi tarafından apartmanın üçüncü katındaki balkondan atıldığı iddia edilen 2 aylık bebek yaşamını yitirdi.
Bebeğiniz olunca hayatınız asla eskisi gibi olmayacak. (Bence olumsuz değil bebeğin getirdikleri, güzelliklerine çok fazla ama zor.) Minimum iki yıl canınızın çektiği her şeyi yiyip içemeyeceksiniz, en az dört yıl gönlünüzce dışarı çıkamayacaksınız, minimum üç yıl gönlünüzce uyuyamayacaksınız, eskisi kadar rahatça para harcayamayacaksınız önce onun ihtiyaçları demeniz, fedakar olmanız gerekecek, belki eşiniz ve aile büyükleri bebeğin bakımı konusunda size yardımcı olacak yada yapayalnız olacaksınız. Her iki durumda da bebeğin ihtiyaç duyduğu ilginin ana adresi büyük oranda siz olacaksınız, toplum size artık daha farklı bir gözle bakacak, işinize hayatınıza daha fazla burunlarını sokacaklar. Bebeğinizin büyüdüğünü, aşama aşama yeni şeyler öğrendiğini, çığlık çığlığa gülücükler attığını, kollarını açıp size uzandığını görmek bu zorluklara göğüs gerecek gücü vermeyecekse. Fedakarlıklar ağır gelecekse anne baba olmayın.
Eşinizin, aile büyüklerinin ve toplumun "herkes bu duyguyu tatmalı, bir tane yap en azından" diye sizi kandırmasına izin vermeyin. Kendinizi biraz tanıyın kişisel hayatınıza, rahatınıza, kariyerinize ve önem veren bir insansanız yapmayın çünkü gerçekten çok büyük fedakarlıklar yapmanız gerekecek ve pişman olup vazgecebileceğiniz bir karar değil. Kendinize de çocuğunuza da yazık etmeyin. Etrafta çocuğunu maddi ve manevi olarak doyuramayan, o bağı tesis edememiş öyle çok insan; bu anne babaların elinde büyüyüp mutsuz olacak öyle çok çocuk var ki şahsen kendini tanıyıp anne baba olmama kararı alan insanlara anne babalar kadar saygı duyuyorum.
Burda kendiniz bir şeyleri yaşamadan ayıp tutmak doğru değil. Bizati kendim lohusalık depresyonunu çok ağır geçirdim sağolsun eşim bana çok destek oldu ojun desteği olmasaydı asla basamaramazdim. Beyninizin bedeninizin tüm kimyası değişiyor. Sağlıklı düşünemiyorsunuz. Anne bebeği ile bag kuramamis ki böyle bir şey yapmış yalnız kalmış olabilir.
yani bebeğini öldürmesi normal mi? Ben de lohusa oldum ne saçmalıyorsunuz ya deliliğinize bahane aramayın katil işte. İnanamadım yoruma bak bir de madalya versinler hormonları değişmiş haklı çünkü.
Bebeğiniz olunca hayatınız asla eskisi gibi olmayacak. (Bence olumsuz değil bebeğin getirdikleri, güzelliklerine çok fazla ama zor.) Minimum iki yıl canınızın çektiği her şeyi yiyip içemeyeceksiniz, en az dört yıl gönlünüzce dışarı çıkamayacaksınız, minimum üç yıl gönlünüzce uyuyamayacaksınız, eskisi kadar rahatça para harcayamayacaksınız önce onun ihtiyaçları demeniz, fedakar olmanız gerekecek, belki eşiniz ve aile büyükleri bebeğin bakımı konusunda size yardımcı olacak yada yapayalnız olacaksınız. Her iki durumda da bebeğin ihtiyaç duyduğu ilginin ana adresi büyük oranda siz olacaksınız, toplum size artık daha farklı bir gözle bakacak, işinize hayatınıza daha fazla burunlarını sokacaklar. Bebeğinizin büyüdüğünü, aşama aşama yeni şeyler öğrendiğini, çığlık çığlığa gülücükler attığını, kollarını açıp size uzandığını görmek bu zorluklara göğüs gerecek gücü vermeyecekse. Fedakarlıklar ağır gelecekse anne baba olmayın.
Cinnet geçirmiş kendini atsaydın *rospu o zaman…
Burda kendiniz bir şeyleri yaşamadan ayıp tutmak doğru değil. Bizati kendim lohusalık depresyonunu çok ağır geçirdim sağolsun eşim bana çok destek oldu ojun desteği olmasaydı asla basamaramazdim. Beyninizin bedeninizin tüm kimyası değişiyor. Sağlıklı düşünemiyorsunuz. Anne bebeği ile bag kuramamis ki böyle bir şey yapmış yalnız kalmış olabilir.