Çünkü hiçbirimiz diğeriyle tıpatıp aynı değiliz.
Aynı olduğumuz bir dünyanın ne kadar sıkıcı olduğunu anlamak için birbirine benzeyen milyarlarca robotu hayal etmeniz bile yeter.
Birlik olmak ütopik bir düşünce gibi geliyor.
Çünkü birlik senin ya da benim düşüncelerimde birleşmek değil.
Farklılıklarımızın birlik olmamızı engelleyecek kısımlarını törpülesek fazlasıyla yeter.
Bazı çizgilerin yan yana olması mümkün bile değil. O kesişen çizgiler derin çizikler açıyor, kan akmasına sebep oluyor.
Toplum olmak bireysel hayatlarımızdan ve yaşam tercihlerimizden bir kısmından fedakârlık anlamına geliyor ama hiç fedakârlık olmadan bir toplum inşası mümkün değil ki.
Çarpık inşaatla, malzemeden çalmayla ne bir köyden ne de bir ulustan bahsedebiliriz.
Kendim gibi olmayanın kendi gibi olmasına olabildiğince izin verecek bir sistem olabilir birlik.
Mesela isteyen taşa isteyen Allah’a tapar.
Ya da isteyen tapınmayı yanlış görür ve bir ilahi gücün varlığına bile inanmaz.
İsteyen “La İlahe İllallah” der isteyen “Bence Tanrı yok” der.
Var diyen var etmiyor yok diyen yok etsin.
İsteyen istediği gibi içinde olan taraflarca istenmiş ve aklı yerinde olan bir ilişkiye girer.
Din konusunda bir şey savunduğumda dindar, karşı çıktığımda ateist oldum.Siyasi konularda barış ve eşitliği savunduğum için solcu,türklüğü ve vatanı savunduğum için sağcı oldum.Sosyal konularda kadın haklarını savunduğum için feminist,lgbti haklarını savunduğum için *bne oldum.Bir şeyler olmak çok kolay önemli olan birlik olabilmek….
ahahahahah kendimi de kessem olmaz, olası yok, olacak gibi değil 😅😅😅
Verdiğimiz sıkıntıdan gurur duyarız.Ateist olabilirsin sıkıntı yok,a partili b partili olabilirsin ondada sıkıntı yok,sapkınlık yapmadığın sürece herşeyde özgürsün.Ama tacize,tecavüze,sapıklığa,sapkınlığa duuur.L*bt bu topraklarda değil bir kış bin kışta geçse normalleştirilemez,özgürleştirilemez.