Demokrasi tarihimiz sayısını ve ismini unuttuğumuz birçok parti gördü. Bunlardan birisi vardı ki, Demokrat Parti'den bile aylar önce kurulmuş, çok partili hayatın ilk muhalefet teşkilatıydı. Fakat başına gelen şansızlıklar ve yanlış stratejiler yüzünden bugün adı tamamen hafızalardan silinmeye yüz tuttu.
Tek partili bir siyasette demokrasi tam manasıyla gerçekleştirilemiyordu. Artık yeni partilerin ortaya çıkması ve hükumeti denetmeleri gerekiyordu. Bu durum karşısında, Celal Bayar dışında öneride imzası bulunanların CHP'den ihraç edilmeleri hiç de uzun sürmedi. Artık zemin hazırdı, yeni bir parti kurulacaktı.
Demirağ gayet varlıklı ve başarılı bir iş adamıydı. Bilhassa havacılık alanına ilgiliydi. Yeşilköy'de bir hava okulu ve Beşiktaş'ta küçük bir uçak fabrikası kurmuştu. Liberal bir bakış açısına sahipti, serbest teşebbüs taraftarıydı. 1945 Temmuz'unda partisinin kuruluş sürecini başlattı. Gerekli izinlerden sonra Milli Kalkınma Partisi 27 Ekim 1945'te resmen açıldı.
Partinin genel merkezi olarak İstanbul seçilmişti. Türk siyasetinin kalbi başkent Ankara'da atarken, ana teşkilatı İstanbul'a kurmak hiç mantıklı bir hareket değildi. Böylelikle yeni parti güncel siyasetin tam ortasında olması lazım gelirken, tersine çok uzağında kalacaktı.
Parti çok hızlı bir şekilde önce İstanbul'un ilçelerine daha sonra da Anadolu'ya teşkilatlarını yaydı. MKP her geçen gün üye sayısını arttırarak büyüyordu. Fakat karşısında hızını kesecek bir rakibi çok kısa sürede buldular.
MKP slogan olarak tembellikten, kumardan, kötü alışkanlıklardan, terbiyesizlikten uzak duran herkese kapısının açık olduğunu belirtiyordu. Tek dereceli seçim sistemini savunmakla beraber, Cumhurbaşkanının 5 yılda bir halk tarafından seçilmesi ve aynı kişinin iki kez aday olmaması gerektiğini parti programlarında belirtiyorlardı.
Fotoğrafta: DP kurucularından Fuat Köprülü, partiye üye olmaya gelen bir kadını dinliyor.
Demokrat Parti'nin kurucularından Celal Bayar, Adnan Menderes, Fuat Köprülü ve Refik Koraltan halk nezdinde yeteri kadar tanınmış milletvekilleriydi. Buna karşılık Nuri Demirağ'ın maddi imkanları yeterli olsa da terazinin kefesi DP'den yana ağır basıyordu. Siyasi hayata hızla ve umutla adım atan MKP, karışıklıkların eşiğine adım adım yaklaşıyordu.
MKP'de ilk kan kaybı ise bundan sonraki genel seçimlerde yaşandı. Parti sözcüsü Hüseyin Avni Ulaş,1946 seçimlerinde DP'ye geçerek Erzurum milletvekili oldu. Böylelikle MKP kurucularından birisini kaybetmiş oluyordu.
MKP, Nuri Demirağ ve Vahit Çadırcıoğlu arasında iki gruba ayrılıyordu. Öyle ki partinin kurucusu ve başkanı olan Demirağ resmen mahkemelik olmuştu. Çadırcıoğlu, Demirağ'ı ihraç ettirerek 1947 Haziran kongresinde genel başkanlığı ele aldıysa da bu iç çekişmeler partiye vurulan son darbe olacaktı.
Parti ilerleyen yıllarda da varlığını kısmen sürdürüp seçimlere katıldıysa da hiçbir zaman kritik bir başarı elde edemedi. Halkın parti üzerindeki ilgisi de her geçen gün azalarak kayboldu. 1957'de Nuri Demirağ'ın vefatını takiben 22 Mayıs 1958'de bu ilk muhalefet partisi Türk siyasi hayatına veda etti.
Önemli bir başarı kazanamayıp bugün unutulmayı yüz tutsa dahi MKP çok partili hayatın ilk muhalefet hareketi olması nedeniyle önemini korumaktadır. Başarıya ulaşamadıysa da tek parti dönemine karşı giriştiği hareketle kendinden sonra kurulacak muhalefet partilerine müspet bir örnek olmuştur.
Bu haberi okuyan herkes , büyük ihtimalle ilk kez Nuri Demirağ ismini duyuyordur.. Kısaca bahsetmek gerekirse şu an Atatürk Havalimanının bulunduğu arazide ilk uçuş okulunu yapmış, ilk uçak fabrikasını yapmış , ilk kez uçak ihraç etmiş başarılı bir iş adamıdır. Ancak sadece siyasi sebeplerle arazisi istimlak edilerek kamulaştırılmış , sayın İnönü isteği ile uçak fabrikası zorla kapatılmış ve yakın Türk tarihinden bilerek ve isteyerek silinmiştir.. Kişisel hırslar olmasaydı 45 öncesi tüm avrupaya uçak satıyor olacaktık.. Kaldı ki belki boeing airbus gibi uçaklar yerine NuD-38 ler ile THY filosu dolu olacaktı..
Bak işte Onedio, şöyle adam gibi içerik hazırla canımı ye. Kendi adıma teşekkür ederim