Küçükken mutlaka herkesin gittiği, günümüzde pek rağbet görmese de eskiden eğlencenin tam merkezi olan lunaparkları, bir kere giden bir daha unutamaz. İşte çocukken gidilen ve her şeyiyle unutulmaz eğlenceli olan lunaparklar:
Küçükken mutlaka herkesin gittiği, günümüzde pek rağbet görmese de eskiden eğlencenin tam merkezi olan lunaparkları, bir kere giden bir daha unutamaz. İşte çocukken gidilen ve her şeyiyle unutulmaz eğlenceli olan lunaparklar:
Başlangıç eğlencesi olan atlıkarınca bizlerin savaş atlarıydı. Ağır ağır dönen makinede kendimizi lord zannederdik.
Hiç efor sarf etmeden sallanmanın ve hazzın doruklarına varmanın mutluluğunu yaşadığımız yerlerdi. Herkes 'Kopsa ne olur acaba? Yok ya kopmaz, sağlam yapmışlardır.' tedirginliğine muhakkak düşmüştür.
İsmi biraz kafa karıştırıcı olsa da zevkle 3-5 tur attığımız, unutulmayan heyecan. Tepede uzun süre kalsın da manzarayı izleyelim diye dua ederdik.
Binip de başı dönmeden inebilen zor bulunurdu. Ama olsun be, çocuktuk, eğlenebiliyorduk.
İlk direksiyon deneyimini burada kazanırdık. Kaza yapmak, öndekine çarpmak, hele hoşlanılan biri varsa sürekli ona doğru sürmek çok keyifliydi.
Korkmadan, çekinmeden binenin mahallede bir süksesi olur, namı yürürdü. Kızların en çok çığlık attığı, erkeklerin de poz kestiği yerlerdi.
Pek öyle adrenalini yüksek değildi ama yine de binilirdi.
Gözümüzün çok korktuğu ama her şeye rağmen binip, bir sürü bozuk paranın havalara saçıldığı aletti. Aşağıdan para toplayıp zengin olanlar bile varmış.
Trambolin, şişme kaleler gibi yerlerde delilerce zıplayıp, artistik hareketler yapmaya çalışırdık. Kolunu kıranlar, bacağını incitenler… Ne acılar, ne ağrılar yaşardık.
İnsan kaç kere bir ahtapotun kollarında dans edebilirdi ki? Çocukluk güzeldi, her şeyden keyif alıyorduk.
Ah bir alıp götürmedi ki bizi uzak diyarlara... Çocukken hep hayal ederdik otobüsler böyle olsa keşke diye.
Tabii yaş ilerledikten sonra, hem biraz kumar hem de bedava sigara kazanma umuduyla ne paralar dökerdik. Nasıl bir mühendislikse bir türlü olmazdı.
Bunlar biraz daha lüks yerlerde olurdu. İçeride ne olduğunu hep merak eder, dışarıdan izlerdik. Parayı bulup gittiğimizde ise pek de korkmamıştık. Ama olsundu, çocuktuk ve tek derdimiz oydu.