Yüksek enflasyon, işsizlik sadece sayılardan etiketlerden ibaret değil. Toplumun bir kısmının hayat standartlarının düşmesi düşük standartlarda olan kısmın da açlığın pençesine düşmesinin nedeni. Yaşadığımız krizin etkilerini okullarda, öğrencilerde de görmek mümkün. Pek çok eğitimcinin gözlemine göre çocuklar okula aç geliyor.
Tartışmanın neresindeyim bilmiyorum. İki kızım var ve okula gitmeye başladıkları günden beri her sabah 7.15 te kalkar kahvaltı hazırladım . Ha sanmayın ki öyle peynirli zeytinli kahvaltı ediyorlar . Yemiyorlar . Sevdikleri belli şeyler var yalan yok . Hazırlıyorum yedirip öyle gönderiyorum servis e . Yanlarına da koymak istiyorum ama büyük kızım kabul etmiyor ben bebek değilim diyor . Küçüğe mutlaka koyuyorum öğlene kadar atıştırsın diye . Okulda yemekhane var lokanta var . Yemekhane yemekler listeli . Lokanta da istediğini ye öde çık . Büyük lokantaya gidiyor , küçük yemekhane ye . Evet maddi olarak fiyatlar ciddi zamlandı ama ben yemem onlara yediririm napayım aç kalamazlar kalmamalılar ….
İlkokul ve ortaokul dönemlerimi günde 1 TL'ye tavuk döner yiyerek geçiriyordum. Lisede kek meyve suyu ile geçiştirmeye başladım. Yıllardır hâlen daha kahvaltı yapmam ve yapamıyorum. Öyle alışmışım. Sağlıksız yaşamaya, en kalitesiz, en hormonlu gıdalar ile beslenmeye alışmışız biz hepimiz. Çünkü bu ülkenin imkanları gerçekten çok kısıtlı ve vahim durumda. Sağlıksız bir toplumuz biz.
Bunun ihmal ile alakası yok. Gerçekten Aç olarak bayılıyorlar! Eşimin okulunda denk geldi böyle bir öğrenci. FAKİRLİKTEN ! Çocukta küçük kardeşinin yemesi için yedim deyip yemiyor. Yani her şey toz pembe değil hayatta. Kenar mahallelerde asıl sıkıntı.