Tüm araştırmalar ortaya koyuyor ki, artık çocuklar daha az kitap okuyor. Söz konusu erkek çocuklarıysa durumlar daha da kötü.
Peki neden okumuyorlar?
Okumaları için neler yapılabilabilir?
Tüm araştırmalar ortaya koyuyor ki, artık çocuklar daha az kitap okuyor. Söz konusu erkek çocuklarıysa durumlar daha da kötü.
Peki neden okumuyorlar?
Okumaları için neler yapılabilabilir?
'21. Yüzyılın Oğlanları' kitabını kaleme alan Sue Palmer'a göre, erkek çocukların daha az okuyor olması büyük ölçüde beyin gelişimiyle ilgili...
Bu etkilerin gerçek olduğu, Dundee Üniversitesinde yapılan bir dizi araştırma sonucunda ortaya konmuş.
Fakat bu demek değil ki oğlanlar kitap okumayacak...
Bazı erkek çocukları çevresinden aldıkları etkiler sebebiyle kitap okumayı 'kızlara özgün bir aktivite' olarak algılıyor ve kız gibi görünmek istemedikleri için kitaplardan uzak duruyorlar.
Gerçekten de, bir kitap zevki edinmeyen bir çocuğun düzenli olarak kitap okumasına imkan yok. Bu da ancak bir noktadan başlayarak mümkün. Futbol kitapları okuyan bir çocuk, zamanla başka alanlara da bu ilgisini kaydıracaktır. Fakat futbol kitapları okuması en başından desteklenmezse, ya da başka kitapları okuması zorlanırsa bu son derece kötü sonuçlar verecektir.
Hepsi bir yana, çocuklarınızdan evvel sizin okumaya başlamanız gerekiyor. Bu noktadan sonra gerisi zaten geliyor.
Bende kendimden örnek vereyim. 18 yaşındayım ve 1. sınıftaki Aysun hocam, sınıfımızdaki kitaplıktan ya da kendi getirdiği kitaplardan masal, hikaye, öykü okur bizde sessizce dinlerdik. Okumayı öğrendikten sonraysa kendi kuzenlerime sınıf kitaplığından aldığım hikayeleri okurdum sürekli. Yani rol modelim öğretmenim olmuştu. Daha sonra yaşadığım mahalleye bir kütüphane açıldı. 3. sınıfa başlamıştım o zaman. Tabi başladım kitap almaya ve okumaya. Kitapları sürekli geç verdiğim için belirli süre ceza alıyordum. Bende gittim anneme kız kardeşime üyelik açtırdım. Onlarla kitap almaya başladım. Gene geç verdim gene ceza. Sonra cezası biten üyelikle kitap aldım. Öyle bir döngü oluştu. Kitap okumaktaki en harika şey ise nasıl film izliyorsak bende kitapları okurken cümleleri görmüyorum, hayal gücümle film izliyorum resmen. Her kitap farklı bir dünya sözü gerçekten doğru. Benim için tek kötü yanı kitap bittikten sonra kendi yaşamıma dönmem.
Dili ağır,anlaşılması zor kitaplar okunması zorunlu tutulduğunda çocuklar kitap okumaktan uzaklaşıyor. İlk okuduğu kitap Rus edebiyatından çıkma bir kitap olmasa da olur,bırakın aksiyon olsun,bilim kurgu olsun. Bunda çevredeki insanların rolü de büyük. Özellikle anne-babanın. Çevresinde kitap okuyan insanlar olursa,öyle insanlarla büyürse okuma isteği doğacaktır. Küçükken anne ve babam çok kitap okumazlardı fakat şanslıydım ki kitap okuyan,kitap sevgisini aşılayan bir ana okul-ilkokul öğretmenim olmuştu. Kendisi kütüphane oluşturmuştu seveceğimiz türden kitaplar içeren. Her kitabımız bittiğinde kendimiz seçer okurduk. Yani işin asıl amacı çocuğu sıkmamak olmalı. Diktatörlük yapıp illa ki okuyacaksın yok haftaya özeti gelecek yok o kitap anlatılacak denilirse elbette okuma isteği de alışkanlığı da başlamadan biter.
Bir şeyin zorunlu olması buna karşı bir olgu oluşturuyor ister istemez insanın içinde, örneğin lisedeyken bir edebiyat hocası bir kitabı okuyup - ki kitabı biz seçemiyorduk- daha sonra bu kitaptan sözlü yapacağını söyledi, okumadım özetinin belirli önemli yerlerini okuyup geçtim sözlüyü, sözlüden bir hafta sonra ise kitabı okumaya başladım ve bitirdim. Kitap okumak istek işidir zorla yapılması hiçbir fayda etmez.