Çocuklarımıza neden masal anlatıyoruz? Daha iyi insanlar olsun diye değil mi? Oysa bu masallar daha derin sıkıntılara sebep oluyor olabilir mi? İsterseniz bir de siz bakın bakalım.
Çocuklarımıza neden masal anlatıyoruz? Daha iyi insanlar olsun diye değil mi? Oysa bu masallar daha derin sıkıntılara sebep oluyor olabilir mi? İsterseniz bir de siz bakın bakalım.
Hikaye hepinizin malumu. Karga bir yerlerden peynir bulur, Tilki sözüm ona kurnazlık yaparak karganın peynirini çalıp yer. Şimdi çocuk burada size 'baba/anne, tilkinin yaptığı hırsızlık değil mi?' derse ne cevap vereceksiniz? Kargayı kandırıyor derse ne diyeceksiniz? Hiçbir şey diyemezsiniz çünkü çocuk haklı. Bu hikayede tilki kurnaz falan değil, bildiğiniz üçkağıtçı, dolandırıcı, yalancı madrabazın tekidir. Şimdi benim çocuğum bu hikayeden ne ders almalı? Birisini kandırarak, ona yalanlar söyleyerek elinde avucunda ne varsa alabilirsiniz mi demek istiyor?
Çocukların akıllarını başlarından alan, onları karınca düşmanı yapan, yardımlaşmanın, birbirine destek olmanın kötü bir şey olduğunu aşılayan bir hikaye. Neyin karşılığında? Çalışmalısınız. Tamam iyi güzel, hepimiz çalışmalıyız da, arkadaşımız bir hata yaptığında bunun bedeli canı mıdır? Çocuklarımıza çalışkanlığı, toplumsal yaşamı ile örnek gösterdiğimiz karıncanın yapması gereken Ağustos böceğini ölüme terk etmek midir? Bunu öğrenen çocuk yardımlaşmayı, zor durumda olanlara el uzatmayı nasıl öğrenecek? Bu masal tamamen kapitalist düzeni empoze eden bir masal. Sen de çalış senin de karnın doysun, yoksa ölürsün!
Masalın daha başında, rapunzel'in babası cadının bahçesinden iki demet marul aldı diye bunun karşılığında kızını, daha bebekken cadıya vermekte bir beis görmüyor. Şimdi bunu çocuğunuza nasıl izah edebilirsiniz? Bİr anne babanın iki demet marul için çocuğundan vazgeçebiliyor olmasını çocuğunuza nasıl anlatırsınız. Cadı onu alıyori, kuleye kapatıyor, saçlarını dahi kesmiyor. Bu travma ile büyüyen çocuk ileride nasıl bir iç dünya ile baş başa kalır? Bu masalı anlatın çocuğunuza ve görün, aylarca yalnız kalma korkusu yaşayacaktır, neden? Çünkü aileler çocuklarını iki demet marul için cadılara verebilmektedir.
Neresinden tutsanız elinizde kalan bir masal. Zalim üvey anneler, gaddar babalar, yamyam cadılar, vb. hepsi birbirinden beter. Hadi üvey annenin kötülüğünü anlatabildik diyelim. Peki, ya babanın öz evlatlarını ormanın kuytusuna terk etmesini nasıl anlatacağız? Ya pasta börekle besleyip, kilo aldırdığı Gretel'i yemek için can atan cadı müsveddesini nasıl anlatacağız çocuğa? O küçücük beynine yamyamlık fikrini daha bu yaşta sokmanın ne gereği var? Ya babaların çocuklarını, sırf üvey anneleri istedi diye bir kalemde silmesi?
Anne sözü dinlememek mi ararsın, büyükanne ile kurt arasındaki farkı anlamayacak kadar salak olmak mı istersin, hayvanlara eziyet mi istersin hepsi bu masalda. Çıkarılacak ders ne? Annemizin sözünü dinleyelim. Peki bunu anlatmak için çocuğumuzu asosyal bir psikopata dönüştürmek zorunda mısınız?
'...Son doğan yavru diğerlerine hiç benzemiyordu... çok çirkindi...' İyi o zaman hemen tüm çiftlik ahalisi olarak dışlayalım, onu yalnızlığa itelim, gitsin ormanda ölsün. Bu mudur ana fikir? Çocuklara dış güzelliğin ne kadar önemli olduğu fikrini empoze eden, daha küçücük yaşlarda dışlanma korkusu, çirkinlik sendromu aşılayan bu masal hiç de öyle sanıldığı gibi masum bir masal değil. Sonunda kuğu oluyormuş ve çok güzelmiş. Yani netice olarak varılan fikir yine dış güzellik. Bu hikayeyi bir kozmetik firması yazdırmadıysa ben de hiçbir şey bilmiyorum demektir. Noel Baba'nın Kola'nın bir reklam yüzü olması gibi, çirkin ördek yavrusu da bir kozmetik firmasının reklamıdır bence.
Ben bu kadar arabesk, acı dolu bir çocuk masalı daha bilmiyorum. Kibritçi kızın her yaktığı kibrit çöpü ile bizim de ruhumuz yanıyor. Hele sonunda kibritçi kızın donmuş cesedi... Arkadaşım bu nasıl bir çocuk masalı. Sonunda acı, keder, ızdırap, ölüm olan bir çocuk masalı olabilir mi? Çocukları kahretmeye mi uğraşıyoruz el birliğiyle?
Pamuk prenses masalındaki avcının bir benzeri de burada var. Tamam çocuklara anne baba sözü dinlemenin erdemini anlatacaksın da bunu anlatırken neden kurdun karnı yarılıyor, içine taş dolduruluyor ve su içmeye inen kurt dereye düşüp çırpına çırpına can veriyor? Çocuklarımız vahşi yaşam düşmanı olsun diye mi uğraşıyoruz?
3 kuruş alacağını alamadığı için köyün tüm çocuklarını çalmaya hakkı olduğunu düşünen bir psikopat ile, aldığı hizmetin parasını ödememeyi şiar edinmiş kepaze bir yöneticinin hikayesi. Çocukların bu masaldan ne öğreneceğini hala anlamış değilim. Eğer ki 'bir şey alırsanız parasını ödeyin' demek istiyorlarsa bunu anlatırken daha derin sorunlara yol açabilecek bir yol seçmiş olmaları cidden düşündürücü.
Türk misafirperverliği diye bir şey varsa, bu hikayenin çocuklarımıza düzenli olarak anlatılmasıyla bu bitirilebilir. Evine gelen konuğu yemek yiyemesin diye türlü çakallıklara başvuran, birbirinden rezil iki hayvanın hikayesi. Biri tabakta verir yemeği öbürü testide, niye? Misafirim yemek yiyemesin de hepsini ben yiyeyim diye. Çocuğun buradan neyi öğrenmesini bekliyoruz? Eve gelen misafiri mümkün olduğunca aç yollayın fikrini mi?
Öyle bir masal ki bu, kendisine burada bile değinmek istemedim. Kalp çıkarma, elma ile zehirleme, öldürme, kesme biçme... Peki ne için dünyanın en güzel kadını olabilmek için. Sponsoru Dünya Güzellik yarışması sanırım bu masalın. Güzellik uğruna bu kadar geniş çaplı bir katliama girişmek akıl mantık ile izah edilebilecek bir şey değil.
Çocuklar masalları sizin gördüğünüz şekilde görmüyorlar; göremezler(eğer el kadar bebelere içinde bolca şiddet, kan ve vahşet barındıran filmler/diziler seyrettirmiyorsanız). onların tek bildikleri iyi insanlara zarar veren birilerinin oluğu ve en sonunda cezalandırıldıkları. Kibritçi kız demişsiniz, inanın bana hiç birisi o zavallı kızın ölmüş olmasına takılmıyorlar çünkü o büyük annesiyle cennette; bırakın öyle kalsın. Kırmızı başlıklı kızda çıkarılması gereken ders nedir diye merak etmişsiniz, o masal yeniden doğuşu temsil eder. Kız kurt tarafından yenir ve cebindeki makasla kendisini kurtarır (kimi versiyonlarında olaya avcı dahildir ama ben diğerini tercih ederim) tıpkı tırtılın kelebeğe dönüşmesi gibi.Bizim kırmızı başlıklı kızımız kendi sınırlarını keşfetmiş ve artık daha büyük, daha akılı ve daha güçlüdür. Masal kahramanları bir şekilde (sizin travmatik olduğunu iddia ettiğiniz şekillerde) kötü olandan kurtulurlar, onları alt ederler. Çocuklar masallarda kendi korkularını görürler; kahramanlarıyla bir olup onu yenerler. Bu sebeple ki çirkin ördek yavrusunu okumak çocukları çirkinlik kompleksine falan sokmaz ya da kozmetik ürün kullanmaya teşvik etmez zira çocuk o ördek yavrusunun içlerinde en göz kamaştırıcı canlıya dönüşeceğini bilir. Masallar hakkında sizin görüşlerinizi paylaşan bir kişi ancak aşırı hızlı büyümek zorunda kalan yetişkinlerdir. Ne yazık ki onlar gerçek dünya tarafından yenmiştir. Çocukların daha zamanı var. Onlara ders çıkarmaları için değil kendilerini daha iyi tanıyabilmeleri için masal okuyun. İnanın gerçekle kurgunun arasındaki farkın bilincindeler ve pek çok konuda sizlerden daha ilerideler.
valla abartılı geldi yazdıkların bu masallara hiçbir çocuk sizin kadar ciddi bakmamıştır hem biz bu masallarla büyüdük psikolojimiz gayet iyi kimseyi aşağılamadık ya da kimseye kötülük etmedik bugüne kadar
Leon filminde, ailesinden dayak yemiş, burnu kanayan küçük kız sorar, "Hayat hep böyle zor mu yoksa sadece çocuklukta mı?" Leon (kiralık katil) "Her zaman böyle!" diye cevap verir. Hayat maalesef böyle acımasız, çocuklarımızı hep koruyamayız, bu masallarda çocuklara hayatın gerçeklerini yavaş yavaş fısıldıyor, şok olmalarını önlüyor. https://www.youtube.com/watch?v=Ib-3Xd0IZwk