Alışveriş merkezleri gezmek, yatılı misafir ağırlamak, hunharca tatlı yemek... Çocukken dünyanın en güzel aktivitesiymiş gibi gelen ancak büyüdükçe ne kadar berbat olduğunu fark ettiğimiz bazı durumları derledik! Bakalım siz de hak verecek misiniz! 😅👇
Sanki dünyanın en keyifli aktivitesiymiş gibi ailemizle birlikte mağazalara girip çıkmak, AVM terasında yemek yemek maalesef büyüyünce bir işkenceye dönüşüyor. Alışveriş yapmanın cebimizi yakması yetmiyormuş gibi aradığımız eşyayı bulamamak, yüzlerce alternatif arasında kaybolmak da cabası.
Yaz tatilleri olsun, hafta sonları olsun okulun, ödevin, işin olmadığı her gün tatildi bizler için. Büyümek ise işsizliğin bir lütuf değil, sancılı bir süreç olduğunu yüzümüze vuruyor. Fazla söze gerek yok…
Ee yaşlandıkça sindirim sistemimizin de bizimle birlikte yaşlandığını unutmamak gerek… Bayramlarda arka arkaya şekerleri yerken “Oğlum, kızım dur dişin çürüyecek” lafları bir kulağımızdan girer ötekinden çıkardı. Şimdi dişlerin sızlaması, mide yanması, şekerin fırlaması, şişkinlik derken iki dilimden fazla tatlı yemek bir işkenceye dönüyor…
Bunu çok açıklamamıza gerek yok herhalde… Çocukken dişimizin dökülmesi yeni dişlerin çıkacağı anlamına gelirken yetişkin bir insan için kabus gibi bir durum.
Sırf başımız dönsün diye koltuk tepesinden ters uzanmak veya kendi etrafında 250 defa dönmek geçmişte kaldı, artık ayağa kalktığımız an başımızın dönmesi vitaminsizlikten veya tansiyonunuzun düşmesinden kaynaklanıyor. 😅
Mesajlaşmanın büyüklere özgü havalı bir aktivite gibi geldiği yıllar geride kaldı, mesaj sesini duyduğunuz anda “Acaba hangi bankadan geldi” diye düşündüğünüz günler gelip çattı!
Çocukken misafirliğe gittiğimiz evlerde olsun, eve dönüş yolunda bindiğimiz arabada olsun uyuyakalınca diğer sabah kendi yatağında uyanmak gayet normal bir olay. Ancak büyüyünce bilmediğiniz bir yerde uyanmak “Ben dün gece ne haltlar yedim” diye başınızı duvarlara vurmanıza neden oluyor.
Küçükken liseli olmak dünyanın en havalı şeyi gibi, yetişkinliğe bir adım gibi gelirdi. Şimdi dönüp baktığımızda lise yılları hayatın hem eğlenceli, bir o kadar da utanç verici olduğu zamanlar gibi geliyor.
Çocukken sizi dünyanın en zengin insanı gibi hissettiren bu para özellikle bayram günlerinde şanslıysanız karşınıza çıkardı. Büyüdüğünüzde ise ayın son günlerinde sadece 100 liranız kaldığınızda evden dışarı adım bile atamıyorsunuz.
Posta kutunuza gelen ‘mektup’ların sadece elektrik-su faturalarından veya reklam afişlerinden ibaret olduğunu bilmek hiç de eğlenceli bir aktivite olmadığı anlamına geliyor.
Televizyon karşısında uyuklayan babamızın elinden kumandayı alıp kanalı değiştirme hayalleri kurardık küçükken. Ancak bir yetişkin olarak geceleri uyku tutmadığı için televizyon kanalları arasında dönüp durmak hiç de eğlenceli gelmiyor değil mi?
Çocukken evimize gelen her misafir harika bir müjdeydi, özellikle yatıya gelen çocuklu misafirlerle oynarken yorgunluktan uyuyakalmak, diğer sabah uyandığımız andan itibaren oyun oynamak… Artık evde misafir ağırlamak en yakın arkadaşlarınız bile olsa işkenceye dönebiliyor. Bitmeyen yemek, temizlik derdi bir yana, misafirleri gezdirip eğlendirmek için harcanan mesai sonrası günün sonunda bitkin şekilde kalıyorsunuz öyle.
Eskiden arada sırada fast food zincirlerine gitmek ödül gibi gelirdi bize. Yetişkin olmak; evde sıcak pişen yemeğin olmadığında dışarıdan söylemek zorunda kaldığın o hamburgerin ne kadar sağlıksız olduğunu bile bile yemek ve sonrasında ise hem doymamak, hem de pişman olmak demek aslında.
Çocukken de yere düşmenin çok keyifli olduğunu söyleyemeyiz tabii ki ancak dizimiz kanadıktan sonra iki dakika ağlayıp hayatımıza geri devam edebiliyorduk… Şimdi yere düştüğümüzde kırık, çıkık var mı diye endişeleniyoruz, kulaklarımız çınlıyor, hastanelik bile olabiliyoruz.
Rapor aldığınız günler okula gitmeyip tüm günü evde yatıp televizyon izleyerek geçirmek bir zafer gibi geliyordu. İşten izin aldığınız gün ise diğer gün ofise dönünce yapacak daha fazla işiniz olduğu anlamına geliyor.
Büyüdükten sonra tramboline çıkanınız oldu mu? Şöyle özetleyelim, beyninizin kafatasınızın içinde zıpladığını anbean hissedebiliyorsunuz…
Çocukken tatil anlamına gelen yaz mevsimi, iş sahibi olduktan sonra sadece sıcak altında terleye terleye çalışmak, şanslıysanız belki yıllık izin alıp bir hafta da para dökerek başka bir şehirde terlemek anlamına geliyor…
‘Büyük insan olmak’ sanki özgürlüğe kavuşmak, hayatta istediğiniz her şeyi yapabilmek gibi geliyor küçükken. Gerçekten yetişkin olduğunuzda ise maddi manevi bitmeyen sorumluluklar, iş bulmak, iş bulsanız bile ay sonunu getirmek, birikim yapmak, geleceği düşünmek… Derdin, çilenin sonu yok anlayacağınız.
Sizin eklemek istediğiniz bir şey var mı? Yorumlarda buluşalım!
BUNLAR VE DAHA FAZLASI :((
Evet trombolinde zıplamak büyükken hiç eğlenceli değil:)) Midem bulanmıştı deli gibi.Ya insan küçükken hiçbir şeyden etkilenmiyor bünyesi ya,güneşin altında saatlerce oynardık bir şey olmazdı,olduğumuz yerde döner dururduk gene sağlamız:))
Üstüne bir şey örtmeden yatmak küçükken sorun yok ama büyüğünde bu sana bel sırt ve boyun ağrısı olarak geri dönüyor Evde misafir ağırlamak kadar iğrenç bir şey yok dünyada kimse gelmesin istemiyorum