Yoğun şehir yaşamı ile birlikte insanlar artık her şeyin maliyetini hesaplar oldu. Çünkü yapılan tasarruflar, yazın çıkılacak tatilde harcanacak paranın, gelecek yatırımlarının, hobilere ayrılan bütçelerin kaynağı oluyor. İnsanlar yoğun iş yaşamı sebebiyle kaçırdıkları hayatı bir şekilde yakalamak için farklı arayışlara yöneliyor. Hal böyle olunca da çocuk planlarken yapılan ince hesaplamalar birçok genç çifti bebek düşüncesinden vazgeçiriyor. Yapılan bir araştırma, dünyaya yeni gelen bir bebeğin günümüz şartlarındaki maliyetini ortaya koyuyor.
O masraf büyüyünce daha da katlanır. Buna Türkiye şartlarındaki okul, sınav, işsizlik gibi masrafları da eklerseniz büyür de büyür. Şahsen biz babamın elinde avucunda ne varsa aldık. Bütün yılların birikimini evlatlar olarak iç ettik. Ana babalar için yemez yedirir sözü doğru yani. Neleri var neleri yoksa el koyduk. Tuhaf bi hal gerçekten. Sen çocukların iyi yaşasın diye yaşamıyosun. Sonra onlar da kendi çocukları yaşasın diye yaşamıyolar. Çok salakca bi kısır döngü. Ama ben yaşiycam. Son kuruşuna kadar. Ölürken de bi tek kuruş miras bırakmadan hepsini kendim yicem.
doğum kontrol yöntemlerini kullanmadan her sevişmeden sonra tavşan gibi üremenin anlamı yok. Yapabildiğin kadar değil, bakabildiğin kadar çocuk dünyaya getirin. Bunun; bezi, maması, mobilyası, okulu, harçlığı, sünneti, evliliği, evleri için mobilyaları var. İş sadece çocuk doğurmakla bitmiyor, Allah rızkını verir diyerek işin kolayına kaçmanın manası yok ...
Çocuğun maliyetini hesaplayanlara küfürler edilmiş aşağıda, fakat çocuğun hem maddi hem manevi ihtiyaçlarını karşılama konusunda bir plan yapmadan çocuk sahibi olanlar o kadar zorluk çekiyor ki gelecek yıllarda. Gelecek yılları boşver, içerikte de denildiği gibi doğum masrafından başlıyor. Atılan yorumlara şaşırdım desem yalan olur, çünkü ülkedeki çocuk sahibi olan neredeyse bütün aileler aile planlaması yapmıyor. Şahsen, çocuk yapmaya karar verecek ailelerin belli bir miktar geliri mutlaka olmak zorunda. Eğer anne veya babadan biri çalışmıyor, diğeri bütün yükü üstleniyorsa da olmaz. Ve bu gelir ailenin bütün bireylerine(3 kişilik bir aile üzerinden hesaplıyorum) en az 2500 lira düşecek şekilde paylaştırılmalı. Devlet bunu anayasa olarak alsa inanın yoksulluk oranı ciddi anlamda düşer. Tabii maddi ihtiyaçlarını karşılayınca da her şey bitmiyor. Manevi ihtiyaçları ne olacak çocuğun? Bunları karşılayamayacak kişiler de anne baba olmamalı.