Elinize kalem aldığınız o ilk güne lanet mi ediyorsunuz? Muhtemelen siz de bunları yaşıyorsunuz, değil mi?
Elinize kalem aldığınız o ilk güne lanet mi ediyorsunuz? Muhtemelen siz de bunları yaşıyorsunuz, değil mi?
Çizer olduğunuzu duyan, gören, bilen insanların bir anda etrafınızda bitmesi ve ardından gelen o kaçınılmaz istek: 'Beni çizsene!'
Bir diğer versiyonu için bkz. 'Benim hatunun resmini yap da kıza vereyim.' diye yanaşan kankalar, kuzenler... 'Hacı bi' dövme yaptıracam da sen halletsen ne güzel olur' diyen ahbaplar...
Herkese hizmet etmek boynunuzun borcudur.
Samimiyet dozajını ayarlayamadığınız insanların bu durumu fırsat bilerek, 'Hacı aldım ben bunu...' diyerek en sevdiğiniz çizime el koyması. Parmaktaki kesiğe değen tuzlu domates gibidir acısı...
Erken dönem travması olarak, sonradan fark edilen, defterdeki eksik sayfa. Uyku kaçıran 'Lan ne vardı orada? Ne çizmiştim?' sorusu da cabası.
Logo isteyenini mi dersiniz? Maskot tasarlatmaya çalışanını mı? Mekanın iç dış tüm görsellerini size kilitlemek için uğraşanları mı?
'Eeee Michelangelo. Koskoca şapel yaptık... Artık tavana karalarsın üç-beş bir şey.'
Yıllardır hukukunuz var nasılsa değil mi? E siz de doğmadan önce imzaladığınız anlaşma ile çizim yeteneği karşılığında bedavadan iş yapmayı kabul ettiniz nasılsa...
Tavsiye: İade-i Ziyaret deneyin. 'Ya kanka alt tarafı 2 kilo pirzola. Para mı alacaksın benden?' ya da 'Olm zaten işin bu senin. Ne var iki dakika ses sistemi taksan şu arabaya?'
An gelir 'Keşke bu cümleyi yıllar evvel annesi babasına söylememiş olsaydı' dedirten birisi çıkar karşınıza. Tepenizde dikilen versiyonu ise en korkuncudur.
Bi' ara dalgınlığınıza gelmiştir ya da ayak üstü kalp kırmamak için 'Hallederiz' demiş bulunmuşsunuzdur... O hâlde 'Ya kanka n'oldu bizim çizim?' sorusunu defalarca ama defalarca duymaya hazır olun. Üstelik bunu nerede, ne zaman söylediğine dikkat etmeyecek şuursuzun birine de denk gelmiş olabilirsiniz! Paylaştığınız bi' cenaze haberinin altında bile 'Çizimim nerede?' yorumunu görebilirsiniz.
Bazıları için, bir çizime harcadığınız zaman, verdiğiniz emek ya da 'YETENEK' önemli değildir. Onlar bu işin malzemeyle yürüdüğünü sanır.
'Pardon, kağıdı nereden alıyorsunuz?' ,'Kalemin markası nedir?', 'Kalem kutunuzu dayınız Almanya'dan mı getirdi?'
Sihirbaz görünce 'Kesin ip var.' demeyi seven yurdum gençlerinin bir diğer cümlesi ise 'Kesin tablet var'dır... Yahu, çizim konusunda bir yere gelmeden, bileğini ısıtmadan, göze hizana ayar çekmeden, en süper teçhizata sahip olsan ne olacak?
'Tablet var aabi. Bende de olsa tablet ah...'
Rica minnet, iki arada bi' derede, kafanızı ütüleyerek elinize kağıt kalem aldırıp, (Bir cerraha topluluk içinde 'E hadi bi' beyin sök de izleyelim' demekten hiçbir farkı yok...) alelacele yaptığınız çizime burun kıvıran tipler, tiplerimiz. Sanıyorum en sevdikleri cümle de şu: 'Benzememiş!'
İsterseniz dünya çapında tanınan ve takdir edilen bir çizer olun, mutlaka sizi küçümseyen biri çıkacaktır. Komik olan, bu kişinin hayatı boyunca, resim dersi dışında çizim yapmamış olmasıdır. 'Ben var ya bir ay çalışsam, bundan daha iyi çizerim' ya da 'Ne var? Ben de yaparım bunu' demekten de geri kalmazlar.
'Tamam, çizeriz' derseniz sizi kankalık müessesesinde ilk sıraya yerleştiren kişiler, isteklerine karşılık vermediğiniz an şu cümleyi sarf edecektir: 'Sanatçı ya... İki ilgi gösterdik, bi' tarafı kalktı tabii...' Sonrasında gelen 'Çizmezsen çizme a. k.' olmazsa olmazlardandır.
Her çizerin etrafında bi' dönem muhakkak bi' kımıl zararlısı bulunmuştur. 'Bende yok ehehe' demeyin zira henüz tanışmamış olabilirsiniz. Söz konusu şahsın 'Oha lan bi' deftere o kadar para mı verilir?' dediğine aldanmayın, çünkü değerini bildiğini göstermez bu cümle. Bazen bi' not almak için, bazen elini silmek için, fütursuzca yırtacaktır sayfaları. On kalem parası vererek aldığınız kalemin arkasıyla kulağını, ucuyla dişlerini karıştırmaktan da çekinmez. Savunması sabittir. 'Benden değerli mi a. k. ?'
Ve tabii ki her çizerin binlerce kere duymuş olduğu o klişe cümle: 'Nasıl çiziyorsun ya? Ben Cin Ali bile çizemem...' Evet. Biz de senin sanatsal yeterliliğini öğrenmek için, ayılıp bayılıyorduk.