Bununla birlikte vatandaşlarımız da bir hayli endişeli.
Bu size belki ilginç gelebilir fakat bu durumu birçok kadın yaşıyor. Ben de artık sütyensiz yatamaz oldum maalesef.
Hem afet risk yönetim planlamalarında kadınların yer almaması yani bilinçlendirilmemesi hem de birçok görevlinin erkek olması kadınların durumunu zorlaştıran faktörlerden.
Bu nedenlerden dolayı da çadırda yaşamlarını sürdürmeyi istemeyen kadınlar riskli binalarda kalmaya devam ediyor.
Baktığımızda çadır kentlerde kadınların yaşamları erkeklere oranla daha zor. Bu nedenle bu alanların kadınların ihtiyaçlarına göre planlanması gerekiyor.
Siz neler düşünüyorsunuz?
Bu kültürel bir durum, mesela bir erkek de külotlu bir halde dışarı çıkmak istemez muhtemelen, vakti olduğunu düşünüyorsa pantolonunu üzerine çekmeye çalışır. Ve eğer vakit yoksa hiç bir kadın da başını kapamaya filan çalışmaz. Çalışıyorsa da buna saygı duyacaksınız kardeşim, bu onun tercihi. Nasıl ki bacağını kolunu göstermeyi tercih eden birine saygı duyuyorsanız ona da saygı duyacaksınız. Başörtüsü istiyorsa ve eğer bulmak mümkünse, bulacaksınız sayginizdan ötürü. Bunu küçümsemek, aşağılamak kimsenin haddine değil. O kadın kendini kapalı olarak mutlu hissediyorsa, deprem anında dahi elindeki fırsatı bedenini kapamak için kullanmayı tercih ediyorsa, konuşan diğer herkese bok yemek düşer.
99 deprimini Gölcük’te yaşamış biri olarak yazıyorum, bu çıkarımlar sadece teyzenin başını örtmesinden yapıldıysa eğer şöyle de bir gerçek var deprem bir şok anı insanın durum olay algısı kapanıyor kodlanmış şekilde hareket ediyorsun. Ben 9 yaşındaydım ve babam bizi dışarı çıkarmaya çalışırken ayakkabılarımızı neden giymiyoruz diye ağlıyordum...Ve deprem sonrası için bence hepimiz başucumuza yada varsa deprem çantalarımıza kıayafet vs. koymalıyız. Bunun dayatmayla, elalemle yada namusla nasıl ilişkilendirildiğini anlayamıyorum. Düşünün ki çıplaksınız ve üzerinize bişeyler bulamanız belki günler sürecek. Her depremde Elazığ’da olduğu gibi saatler içinde yardım geleceğini sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Günlerce çarşafa, enkazlardan alınınan perdelere, bez parçalarına sarılmak zorunda kalan kadınlar ve adamlar gördüm. Şükürler olsun kurtuldum diyip dal taşak gezinmekte çok kolay değil.
Enkazdan kurtulup bana eşarpımı verin diyen kadın mükafatını Allah katında alır elbet. Bu kadar derin ve ince düşünen bir milletten kimseye zarar gelmez. Biz her an Allah’ın kuluyuz, her zaman bunun bilincinde olup buna göre hareket etmemiz gerekiyor. Ne yapılacağıda kişinin kendisine kalmış tabi. Allah depremzedelere yardım etsin inşallah.