Nüshu karakterleri, yerel lehçeye (Chengguan Tuhua) uyarlanmış kare şeklindeki Çince karakterlerden türetilen bir yazı biçimidir. Karakterler noktalar ve üç tür vuruşla oluşturulur; yataylar çizgiler, virgül benzeri noktalar ve yaylar. Ayrıca bu uzun harfler çok ince çizgilerle yazılır.
Okuma ve yazma konusunda eğitime erişimi olmayan kırsal bölgede anneler tarafından kızlarına öğretilen Nüshu ile kız kardeşler ve arkadaşlar aralarında iletişim kuruyordu.
Kadınlar Nüshu ile genellikle otobiyografiler, mektuplar ve düğünden üç gün sonra en yakın arkadaşları tarafından geline iyi dilekler sunmak için yazılan 'üçüncü gün mesajları' için kullanılırdı.
Jiangyong ilçesindeki her kadın bir biyografi yazmaktan sorumluydu ve Nüshu yazmayı bilmeyenler için başkaları yardımcı olurdu. Kızlar da annelerinin ölümünden sonra onlar için biyografiler yazarlardı.
Liming'e göre Nüshu 'Kadınların kendi sesleriyle konuşmalarına ve erkek şovenizmine karşı savaşmalarına izin veren bir güneş ışığı kültürüdür.'
Liming, kadınların kıyafet dikmek ve Nüshu şarkıları söylemek için bir araya gelmelerinin geleneksel önemini vurguluyor.
Kırılgan bir çiçek gibi Nüshu da son yazarı öldüğünde soldu. Çin'deki kadınlar ölüm zamanı yaklaşınca eserleri ile beraber gömülmek istedikleri için Nüshu örneklerinin çoğu onlarla birlikte gömüldü. Torunlarına ise sadece birkaç örnek kaldı.