Kopenhag'daki bir belediye hastanesinde düzenlendiği ve şizofrenide kalıtım ve çevre arasındaki bağlantıyı araştırmayı amaçladığı öne sürülen bu deneylere çocukken katıldığını söyleyen film yapımcısı Per Wennick, bir sandalyeye oturtulduğunu, kol, bacak, göğüs ve kalbinin çevresine elektrotlar yerleştirildiğini ve yüksek, tiz sesler dinletildiğini anlattı.
Wennick'in aktardığına göre deneyler, bir çocuğun psikopatik özelliklere sahip olup olmadığını ortaya çıkarmayı amaçlıyordu.
Deneyler konusunda 'Bu sadece benim hikayem değil birçok çocuğun hikayesi. Çok rahatsız ediciydi' diyen Wennick, hastaneye götürülmeden önce kendisine 'eğlenceli bir şey' yapılacağına dair söz verildiğini belirtti.
Wennick, 'Bunun, bu toplumda bir vatandaş olarak haklarımın ihlali olduğunu düşünüyorum. Bazı insanların, benim hakkımda benim bildiğimden daha fazlasını bilmesini çok garip buluyorum' diye ekledi.